معاون فروش و بازاریابی شرکت فولاد خوزستان با هشدار نسبت به تشدید چالش‌های تولید در صنعت فولاد اعلام کرد ضریب بهره‌برداری فولادسازی‌های کشور به کمتر از ۶۰ درصد رسیده و بیش از ۴۰ درصد ظرفیت ایجادشده عملاً بلااستفاده مانده است، مسئله‌ای که به گفته وی، حاشیه سود زنجیره فولاد را به پایین‌ترین سطح یک دهه اخیر رسانده و آینده این صنعت مادر را با تهدید جدی مواجه کرده است.
به گزارش عصراقتصاد، صبح امروز در دومین روز از نمایشگاه ایران متافو۱۴۰۴نشست خبری رضا وکیلی، معاون فروش و بازاریابی شرکت فولاد خوزستان، با محوریت بررسی چالش‌های فروش و صادرات صنعت فولاد ایران برگزار شد.
وی در این نشست با اشاره به افزایش مشکلات این صنعت در سال‌های اخیر، مهم‌ترین معضل کنونی را کمبود انرژی و ضعف زیرساخت‌ها دانست و تأکید کرد که نتیجه غفلت‌های گذشته اکنون به شکل کاهش شدید ظرفیت تولید در کشور بروز پیدا کرده است.
وکیلی گفت:سودآوری کل زنجیره به کمتر از ۱۰ درصد و سود فولادسازان به کمتر از ۵ درصد رسیده است. او این وضعیت را «زنگ خطری جدی برای آینده صنعت فولاد» توصیف کرد که می‌تواند سرمایه‌گذاری‌های گسترده سال‌های گذشته را بلااستفاده باقی بگذارد.
معاون فروش فولاد خوزستان تأکید کرد کاهش تولید فقط بر بخش داخلی اثر نمی‌گذارد، بلکه به‌طور مستقیم بازارهای صادراتی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. شرکت‌ها به دلیل تکالیف داخلی ملزم به تأمین نیاز داخل و عرضه در بورس کالا هستند و این موضوع سهم صادراتی آنها را کاهش می‌دهد. وکیلی همچنین یکی از مهم‌ترین مشکلات کنونی صادرات فولاد را «فعالیت کارت‌های بازرگانی» دانست که بدون بازگشت ارز و زیر قیمت بازار جهانی اقدام به صادرات می‌کنند.
به گفته وی، در حال حاضر در بندر شهید رجایی بیش از ۲۴ کشتی در لنگرگاه و حدود ۲۵ کشتی دیگر در اسکله‌ها آماده بارگیری محصولات فولادی هستند که بخش مهمی از آنها با کارت‌های بازرگانی فعالیت می‌کنند. وکیلی با بیان اینکه قیمت شمش صادراتی این کارت‌ها حدود ۳۷۰ تا ۳۸۰ دلار است، افزود:این در حالی است که قیمت شمش در منطقه حدود ۴۳۰ دلار است و این رفتار به صنعت فولاد بین ۶۰ تا ۷۰ دلار آسیب وارد می‌کند. وی تصریح کرد که علیرغم وجود ضوابط متعدد از سوی نهادهای حاکمیتی و بانک مرکزی، این فرآیند عملاً به قاچاق محصولات زنجیره فولاد شباهت پیدا کرده و نیازمند ورود جدی دولت است.
وی در ادامه به نرخ تسعیر ارز در تالار اول نیز اشاره کرد که بین ۶۹ تا ۷۰ هزار تومان تعیین شده و آن را مانعی برای توجیه‌پذیری صادرات دانست. وکیلی افزود همین اختلاف نرخ ارز زمینه سوءاستفاده کارت‌های بازرگانی را فراهم کرده و تأکید کرد اگر تولیدکنندگان نیز امکان استفاده از نرخ‌های مشابه را داشته باشند، منافع آن به‌طور شفاف به شرکت‌های بورسی و نهایتاً سهامداران خواهد رسید. او وضعیت کنونی شاخص بورس را نیز یکی از نشانه‌های تأثیر منفی این سیاست‌ها دانست.
معاون فروش فولاد خوزستان در بخش دیگری از سخنان خود به چالش‌های قیمت‌گذاری اشاره کرد و گفت:قیمت پایه شمش در بورس هر هفته طبق فرمولی تعیین می‌شود که با واقعیت بازار همخوانی ندارد. در حالی که قیمت بازاری شمش حدود ۳ میلیون و ۹۰۰ تا ۴ میلیون تومان است، اما قیمت پایه روی اعداد بسیار پایین‌تری تعیین می‌شود و دوباره رقابت تا ۲۰ درصد افزایش رخ می‌دهد. او این شیوه را فشار مضاعف بر تولیدکنندگان عنوان کرد.
وکیلی با تأکید بر اینکه فولاد خوزستان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان غیرنفتی کشور همواره در بازارهای منطقه حضور دارد، گفت: ماهی نیست که محصولات ما در کشورهای منطقه مصرف نشود.
وی با اشاره به ظرفیت ۵۵ میلیون تنی فولاد کشور یادآور شد که فقط ۳۱ میلیون تن به دلیل محدودیت انرژی تولید می‌شود. وکیلی افزود ایران بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد منطقه است و پس از آن عربستان با حدود ۱۰ میلیون تن قرار دارد؛ کشوری که تولید خود را از یک میلیون تن در سال ۲۰۰۸ با رشدی سریع افزایش داده است. همچنین عمان و امارات نیز در حال توسعه ظرفیت‌های فولادی خود هستند.
معاون فروش فولاد خوزستان تأکید کرد حضور مستمر و پررنگ در بازار منطقه نیازمند رفع گلوگاه‌های اصلی است و مهم‌ترین آنها انرژی، سپس زیرساخت‌های حمل‌ونقل ریلی، بندری و محدودیت‌های بارگیری است. به گفته او، صنعت فولاد ایران سالانه حدود ۷ میلیارد دلار ارزآوری دارد و جایگاه آن در اقتصاد کشور و جهان قابل‌توجه است. وی با اشاره به گستردگی بازارهای صادراتی ایران گفت محصولات فولادی ایران به شمال آفریقا، غرب و جنوب شرق آسیا و دیگر کشورها صادر می‌شود.
در پایان، وکیلی وضعیت جهانی صنعت فولاد را نیز تحت تأثیر مازاد عرضه دانست و علت اصلی آن را کاهش تقاضا در چین عنوان کرد. او گفت چین به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد، تنها در سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۱۰ میلیون تن از محصولات زنجیره فولاد را صادر کرده که این امر بازار جهانی را تحت فشار قرار داده است.
