عالمی دیگر بباید ساخت

راضیه حسینی

وقتی می‌گوییم مسئولان ما آینده‌نگرند، یعنی این. وزیر محترم نه‌تنها به ده، بیست، سی، چهل سال بعد، بلکه به پنجاه سال آینده نگاه دارد و در تلاش است تا افق‌های خیلی دور را ترسیم کند.

برخلاف ما مردم که مدام پی زمان حال هستیم و همواره از مشکلات حاضر گله و شکایت می‌کنیم، مسئولان ما جایی در آینده به سر می‌برند.

آن‌ها می‌دانند که در اکنون ماندن کار بیهوده‌ای است و مدام باید بابت مشکلات پاسخگو باشند، پس چه بهتر که همه چیز را به آینده موکول کنند. جناب وزیر آموزش و پرورش معلوم است فعلاً در زمینه‌ی آینده‌نگری پیشتاز بوده. امیدواریم به زودی مسئولان دیگر هم از ایشان یاد بگیرند و آینده‌ای زیبا برای آیندگان ما ترسیم کنند.

 به نظرمان هر چه دورتر ترسیم کنید به نفع‌تان است. مثلاً در زمینه‌ی مسکن به آینده‌ای حدود یک قرن بعد نگاه بیندازید و آن زمان را توصیف کنید. می‌توانید بگویید در آن دوران همگی خانه‌های ویلایی بالای پانصد متر خواهند داشت و زیر سایه‌ی درختان باغچه‌شان چای می‌نوشند. یا در زمینه‌ی خودروسازی می‌توانید بگویید در تقریباً دو، سه قرن دیگر خودروهای سایپا و ایران‌خودرو همگی ایربگ‌های‌شان باز خواهند شد.

 اگر همین‌طور ادامه بدهید و رسیدن به خوشی و آرامش را به آینده موکول کنید، می‌توانید به روزی برسید که کلاً دنیا از بین خواهد رفت و مردم همگی به جهانی دیگر می‌شتابند. بعد دیگر به راحتی می‌توانید همه چیز را بیندازید گردن خدا و بگویید در آن دنیا چه چیزهایی در انتظار مردم است.

می‌توانید به مردم بگویید اگر کمی صبر کنند در دنیایی دیگر کلی دار و دخت و نهرهای عسل و هوای پاک و خودروهای ایمن و این چیزها منتظرشان است، پس بهتر است کلاً امید از این دنیا بردارند و به عالمی دیگر فکر کنند.