موقعیت لجستیک ایران بستر مناسب توسعه SMEs
امیرعلی رمدانی، مشاور سازمانی و تحلیلگر اقتصاد
تجربه مثبت کشورهای توسعهیافته در ایجاد شهرکهای صنعتی مرزی نشان میدهد که ایجاد چنین شهرکهایی بسترساز توسعه توانمندیهای واحدهای تولیدی و خوشههای صنعتی است. شهرکهای صنعتی مرزی با مشارکت کشورها همسایه، بستر مناسبی برای درآمدزایی، اشتغال، رشد مولفههای صنعتی و بهبود وضع اقتصادی در هر کشوری ایجاد میکند و ایران نیز با دارا بودن ۱۵ همسایه دارای ظرفیتهای مناسبی در این بخش است. با توجه به نامگذاری سال ۱۴۰۰ به «تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها»، شناسایی فرصتهای صنعتی موجود در استانهای هممرز با کشورهای همسایه از نکات مهمی است که در سال جاری باید به آن تاکید ویژهای شود.
ایران با دارا بودن حدود ۶هزار کیلومتر مرز زمینی با کشورهای پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق و همچنین با دارا بودن حدود ۲۷۰۰ کیلومتر مرز آبی با کشورهای آذربایجان، ترکمنستان، روسیه، قزاقستان، امارات، بحرین، عربستان، عمان، قطر و کویت، موقعیت لجستیکی خاصی دارد. این موقعیت خاص و همسایگی با ۱۵ کشور بستر مناسبی برای مبادلات تجاری فراهم کرده است.
از سوی دیگر، برخی از کشورهای همسایه نهتنها با یک استان کشور، بلکه با چند استان دارای مرز مشترک هستند. از ۱۶ استان مرزی، ۹ استان دارای مرز زمینی (آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، خراسان رضوی، خراسان شمالی، کرمانشاه، کردستان، ایلام و خراسان جنوبی)، ۳ استان دارای مرز دریایی (مازندران، هرمزگان و بوشهر) و ۴ استان نیز دارای هر دو مرز زمینی و دریایی (گیلان، گلستان، سیستان و بلوچستان و خوزستان) هستند.
اگر شهرکهای صنعتی مرزی در استانهای مرزی کشور ایجاد شوند، آنگاه این استانها بهعنوان پایگاههای صادراتی کشور مطرح میشوند تا سرمایهگذاران خارجی را جذب کنند.
امکانسنجی احداث شهرک صنعتی مرزی به عوامل مختلفی از جمله رشد جمعیت، میزان اشتغال، محدودیت زمین، توسعه صنعتی، وجود گمرک مرزی، حفاظت و توسعه محیط زیست، کاربری اراضی، تامین مواد اولیه و… بستگی دارد.
بنابراین مکانیابی ایجاد شهرکها و نواحی صنعتی مرزی بسیار مهم است که میتوان از طریق روشهای مختلف آکادمیک همانند تصمیمگیری چندمعیاره درباره مکانیابی شهرکهای صنعتی مرزی مطالعه کرد.
جذب سرمایهگذاران صنعتی
ایجاد سازوکارهایی بهمنظور جذب سرمایهگذاران صنعتی در راستای ایجاد و توسعه واحدهای صنعتی و بنگاههای اقتصادی در استانهای مرزی از جمله اقداماتی است که مدیران صنعتی همواره آن را مدنظر دارند.
اشتراکهای فرهنگی مردم بومی منطقه با شهرهای مرزی همسایگان و برگزاری بازارچههای مرزی مشترک دائمی یا فصلی با کشورهای همسایه به عنوان اولین گامهای مشترک سبب ارتقای مولفههای اقتصاد- صنعتی و زمینهساز همکاریهای گستردهای خواهد شد.
از پیشنهادهایی که بهمنظور گسترش افزایش سطح همکاریها با کشورهای همسایه مطرح است، کاهش تعرفههای گمرکی است که موجب رونق هرچه بیشتر حجم کالاهای وارداتی و صادراتی میشود.
همچنین تسهیل فرایندهای گمرکی و کاهش زمان ترخیص کالاها و بهرهگیری از فناوریهای نوین در راستای دولت الکترونیک میتواند اتلافهای منابع را کاهش دهد.
با توجه به اینکه در شهرکها و نواحی صنعتی زیرساختهای اولیه نظیر تامین آب، برق، گاز، تصفیهخانه، راه دسترسی و… فراهم میشود، میتوان با هماهنگیهای لازم بستر استفاده سرمایهگذاران هر دو کشور از مزایای ذکرشده را مهیا کرد.
طبق اطلاعات موجود در سایت سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران، تا پایان سال ۱۳۹۹ تعداد شهرکهای صنعتی مصوب ۵۷۱ و تعداد شهرکهای صنعتی درحال بهرهبرداری ۵۰۵ است.
همچنین تعداد نواحی صنعتی مصوب ۴۴۰ و نواحی صنعتی درحال بهرهبرداری ۳۲۳ مورد ذکر شده است.لذا باید از این ظرفیت و موقعیت منحصر بهفرد کشور، به صورت بهینهای استفاده شود که در این راستا تدوین برنامه راهبردی و برنامه عملیاتی بهعنوان بخشی از نقشه راه توسعه اقتصادی- صنعتی کشور از مهمترین اقداماتی است که باید صورت گیرد.