کار کار تا مرگ
راضیه حسینی
وزیر کار: «۹۵ درصد بازنشستگان قبل از ۶۰ سالگی بازنشسته می‌شوند. این عادلانه نیست فردی در ۴۰ سالگی بازنشسته شود، حق بیمه پرداخت نکند و دوباره تا ۷۰ سالگی وارد بازار کار شود.»
به نظرمان عادلانه‌ترین کار این است که فردی تا هفتادسالگی کار کند، بازنشسته شود و تا وقتی زنده است باز هم در بازار کار حضور داشته باشد، چون از پس هزینه‌ها با یک حقوق بازنشستگی برنمی‌آید.
اصلاً مسئولان باید اصطلاح «مرگ در کار» را عادی‌سازی کنند و به‌عنوان یک ارزش به‌حساب آورند. غیر از آن، دیر بازنشسته شدن را هم می‌توانند به‌عنوان یک رفتار پسندیده و درست جا بیندازند.
مثلاً می‌توانید در تبلیغات و بیلبوردهای سطح شهر نشان دهید، پیرمرد یا پیرزنی پشت میز یا دستگاهی قرار دارد و با لبخند به دوربین نگاه می‌کند و کلی هم لذت می‌برد. نوه، نتیجه، نبیره و حتی ندیده‌های‌شان هم پشت سرشان قرار دارند و برای‌شان دست می‌زنند.
شعار «کار کار تا مرگ» را هم گوشه‌ی صفحه‌ی تلویزیون، یا بیلبوردها یا سردر ادارات و کارخانه‌ها بزنید. اگر کسی از سن پایین وارد بازار کار شد، سی‌سال کامل کار کرد و در سن چهل، پنجاه‌سالگی خواست بازنشسته شود، حتماً کاری کنید آن‌قدر خجالت بکشد و شرم کند که به فکر بازنشستگی نیفتد. هر روز یک پیام برایش بفرستید و مشخصات انسان‌های تنبل، بی‌خاصیت و بی‌عرضه را توضیح دهید.
در ادامه هم قید کنید که اصلاً منظور خاصی ندارید. اگر این‌ها جواب نداد، تحقیقات محققان را درباره‌ی مضرات بازنشستگیِ زود، بفرستید. این‌که ممکن است به‌محض بازنشستگی، آلزایمر، کمردرد، آرتروز، ریزش مو، پیری زودرس و…را بگیرند و اصلاً راز جوانی ژاپنی‌ها هم کار زیاد و طاقت‌فرساست!
در واقع به همین خاطر است که مسئولان ما، هرکدام یک دوجین شغل و منصب دارند و تا صدسالگی و حتی با سرم و ماسک اکسیژن و… هم به بازنشستگی فکر نمی‌کنند. اگر راه داشت، در آن دنیا هم به‌صورت دورکاری انجام‌وظیفه می‌کردند!
فقط چون می‌خواهند مفید باشند و به‌هیچ‌وجه ربطی به مادیات ، حتی به فرزندانشان که در آن سوی مرزها اصلا مفهوم کار را نمی فهمند چه به برسد به مفهوم بازنشستگی ندارد !
پس تا می‌توانید کار کنید و به فکر بازنشستگی نباشید. بگذارید شرکت های زیر مجموعه صندوق های بازنشستگی با هر مدیر سفارشی و یا آقازاده ای مدیر شود. شما فقط کار کنید!
