۶ چالش‌ عمده صنعت درودگری ایران

ایرج توکلی؛ فعال اقتصادی و مهندس صنایع چوب

صنعت درودگری در ایران با چالش‌های متعددی روبروست که نیاز به توجه و بررسی دقیق دارد. بیست و دومین نمایشگاه بین‌المللی چوب، فرصتی برای تمرکز بر این چالش‌ها و بررسی راهکارهای ممکن برای حل آنها به‌ویژه در زمینه واردات، تولید و حفظ منابع طبیعی است.

 این مشکلات را با توجه به سالها تجربه شخصی می توان به ترتیبی که در ادامه می آید، برشمرد:

۱- کمبود ماشین‌آلات و فناوری‌های روز  

   عدم ورود ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های مدرن به ویژه از کشورهای اروپایی، موجب کمبود تجهیزات تولید در صنعت درودگری شده است. دستگاه‌هایی که در این صنعت استفاده می‌شوند، عمدتاً از گذشته مستهلک و نیازمند نوسازی هستند. با وجود این، ایجاد شرکت‌های واسطه در کشورهای هم‌مرز مانند ترکیه می‌توانست به حل بحران مذکور کمک کند، اما هیچ اقدام جدی و مؤثری در این راستا صورت نگرفته است.

۲- کسری مواد اولیه 

  واردات نکردن تخته فشرده مانند ام دی اف و همچنین چوب ماسیو باعث شده تا صنعت مبلمان‌سازی با کسری شدید مواد اولیه تولید مواجه شود. این موضوع نه تنها به کاهش کیفیت محصولات تولیدی منجر شده، بلکه در بخش‌های غیررسمی بازار عدم رعایت استانداردهای لازم را نیز به همراه داشته است.

۳- غفلت از زراعت چوب 

نبود حمایت کافی و توجه ویژه به زراعت مؤثر و برنامه‌ریزی شده چوب، فشار بیشتری بر ذخایر ملی کشور وارد کرده است. این مسأله حتی به تخریب جنگل‌های غیرقابل جایگزین منجر شده که تا دهه‌ها می‌تواند تاثیرات منفی داشته باشد.

۴- عدم واردات مواد اولیه برای تولید نئوپان

 چیپس چوب برای تولید نئوپان و ام دی اف ضروری است و عدم وارات کافی آن به کاهش تولید داخلی انجامیده و اتکای بیش از حد به ذخایر ملی و تخریب‌های جبران‌ناپذیر را ایجاد کرده است. فعالان این صنعت به خوبی ارزش چوب و درختان را درک می‌کنند و به حفظ آنها به عنوان میراث ملی اهمیت می‌دهند، اما این امر نیاز به برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های مؤثر دارد.

۵-عدم تخصیص ارز کافی 

 تخصیص ندادن ارز کافی برای واردات چوب، چیپس چوب و تخته فشرده، زمینه‌ساز سوءاستفاده فرصت‌طلبان از ذخایر ملی شده است. این مسأله می‌تواند به تخریب‌های بیشتر و کاهش توان تولید داخلی بی‌انجامد. به عبارت بهتر همیشه مدیریت کاهش واردات الزاما درست ترین کار نیست بلکه عملا  امکان تحمیل ضربات سهمگین و جبران ناپذیر به محیط زیست و صنعت چوب می زند.

۶- استفاده نادرست از محصولات غیر استاندارد

استفاده از ورقه‌های MDF با روکش مصنوعی ملامینه و پی‌وی‌سی در محیط‌های آموزشی، عمومی و آمفی‌تئاترها، خطرناک و اشتباه است. بی‌توجهی به الزامات زیست‌محیطی در بکارگیری این تولیدات مصنوعی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد و سلامت عمومی را تحت تاثیر قرار دهد.