استاد دانشگاه صنعتی شریف از مصوبه کمیسیون تلفیق بوده درباره سوخت مایع انتقاد کرد و با بیان اینکه هزینه‌های لازم برای مصرف دو میلیون تن گاز مایع به عنوان سوخت خودروها از درآمد آن بیشتر است، اعلام کرد حسابی سرانگشتی نشان می‌دهد که بازگشت سرمایه در این طرح ۱۰ سال زمان میبرد و از همین رو این طرح غیراقتصادی است.
سید هاشم اورعی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری ایرنا با بیان اینکه سهم گاز مایع یا همان ال. پی. جی تنها ۳ درصد از سوخت‌های فسیلی است، ادامه داد: این سوخت، در سبد سوخت‌های جهان جدید نیست و ترکیبی از پروپان، بوتان و پنتان است.
او به طرح کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی برای مصرف ۲ میلیون تن ال. پی. جی در سال برای سوخت خودرو اشاره کرد و افزود: برای تبیین این طرح باید به اقتصاد آن اشاره کرد.
اورعی تاکید کرد: در یک حساب سر انگشتی مصرف ۲ میلیون تن گاز مایع در سال با فرض پیمایش ۱۰۰ کیلیومتری هر خودرو، منجر به ۲ هزار و ۱۰۰ لیتر مصرف گاز مایع و جایگزینی هزار و ۷۰۰ لیتر بنزین می‌شود که با قیمت‌های واقعی در سال حدود هزار و ۷۵۰ میلیارد تومان درآمد دارد.
او ادامه داد: در مقابل اما تبدیل هر خودرو به دوگانه سوز ال. پی. جی ۱۰ میلیون تومان هزینه دارد. همچنین از آنجا که ال. پی. جی قابلیت اشتعال بالا دارد، جایگاه‌های این فرآورده، استاندارد خاصی دارند و رعایت این استانداردها هزینه احداث را بالا میبرد.
به گفته اورعی، با رعایت استانداردهای بین‌المللی هر جایگاه ۷۵ میلیارد تومان هزینه دارد که با ایرانی‌سازی تجهیزات این عدد به ۲۳ میلیارد تومان کاهش پیدا می‌کند و از آنجا که برای توزیع ۲ میلیون تن ال. پی. جی در سال ۱۵۰ جایگاه نیاز داریم برای احداث این تعداد جایگاه به سرمایه‌گذاری ۳ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان تا ۱۱ هزار و ۲۵۰ میلیارد تومان نیاز خواهد بود.
او با بیان اینکه علاوه بر این هزینه‌ها، مشکل بزرگ هزینه حمل است؛ زیرا تانکرهای حمل ال. پی. جی نیز باید اضافه شود، گفت: تا همین جا و بدون در نظر گرفتن هزینه حمل نیز هم این طرح فاقد توجیه اقتصادی است زیرا بازگشت سرمایه در این طرح به بالای ۱۰ سال می‌رود.
استاد دانشکده برق دانشگاه صنعتی شریف تاکید کرد: کار اقتصادی این است که ال. پی. جی را به عنوان خوراک پتروشیمی‌ها بدهیم زیرا در زمستان معمولا با کمبود خوراک گاز در پتروشیمی‌ها رو به رو هستیم. حتی اگر نخواهیم ال. پی. جی را به خوراک پتروشیمی تبدیل کنیم باز هم اقتصادی‌تر است که صادرات این فرآورده انجام شود و بنزین در داخل به مصرف برسد. زیرا گاز مایع قیمت بالاتری در بازارهای جهانی نسبت به بنزین دارد.
او با یادآوری اینکه میانگین قیمت بنزین ۲۹۴ دلار در تن است، افزود: در صورتی که قیمت هر تن گاز مایع ۳۲۸ دلار در تن برآورد می‌شود.
اورعی با تاکید بر اینکه افرادی که استفاده از ال. پی. جی برای سوخت خودرو را در نظر می‌گیرند زیرساخت را نمی‌بینند، گفت: به طور مثال در ایتالیا که مصرف گاز مایع در سبد سوخت خودروها بالاست، در گذشته زیرساخت‌های لازم ایجاد شده است. امروز نباید از صفر شروع کنیم زیرا در گذشته در جایگاه بنزین و گازوئیل و سی. ان. جی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و نباید نوع دیگری از سوخت فسیلی را وارد سبد سوخت کنیم.
او با بیان اینکه بازگشت گاز مایع به سبد سوخت خودروها در ایران ۱۰۰ درصد فاقد توجیه اقتصادی است، افزود: در پیشنهاد این طرح به نظر می‌رسد عده‌ای خواب‌نما شده‌اند و شب خوابیدند و صبح بیدار شدند و به فکر جدید رسیده‌اند.
به گفته استاد دانشکده برق دانشگاه صنعتی شریف، مملکت داری برای امروز و فردا نیست و ما در شرایطی صحبت ایجاد ساز و کار جدید برای توزیع و مصرف یک سوخت فسیلی می‌کنیم که سوخت فسیلی رو به زوال است و تا ۱۰ سال دیگر استفاده از سوخت فسیلی کاهش خواهد داشت. بنابراین کسی که این پیشنهاد را می‌دهد، آینده را نمی‌بیند.
او ادامه داد: خودروهای آینده قرار نیست با سوخت‌های فسیلی کار کنند و قوانین می‌گوید در تمام اروپا تا سال ۲۰۳۰ تولید و فروش خودروهای بنزینی ممنوع خواهد بود و برق جایگزین آن می‌شود.
اورعی گفت: اگر نماینده‌ای می‌گفت به سمت خودرو برقی برویم و جایگاه‌های شارژ برقی را ایجاد کنیم طرح تحول‌گرا بود. در سال‌های آینده سهم برق از سبد انرژی جهان در بخش حمل و نقل زیاد می‌شود.
او افزود: البته برق باید از منابع تجدیدپذیر تامین شود و تقریبا همه کشورهای توسعه‌یافته تا سال ۲۰۳۵ صنعت برق را به صورت ۱۰۰ درصد کربن‌زدا می‌کنند.
اورعی تاکید کرد: از همین رو بازگشت گاز مایع به سبد سوخت خودروها از بنیان اشتباه است و هر کسی که این طرح را داده اشرافی به ماجرا ندارد.
