برخورد از نوع سوم

راضیه حسینی

کسی می‌داند مرحله‌ی بعد از «اعلام صادقانه» چیست؟ به نظر می‌رسد مسئولان ما تا همین جا، واحدهای درسی خود را پاس کرده‌اند و بعد از آن را بلد نیستند.

ما در کشور، دو نوع مسئول داریم. نوع اول می‌دانند مشکل وجود دارد. آنها بسیار دقیق و موشکافانه مشکل را بررسی می‌کنند. صادقانه اعلام می‌کنند که واقعاً در حق عده‌ای از مردم ظلم می‌شود، یک سری ظالمِ استثمارگر در این کشور وجود دارد که حق عده‌ای را نمی‌دهند، حقوق کارگران بسیار کمتر از آن چیزی است که باید بگیرند، باید حق مظلوم را از ظالم گرفت، باید حقوق کارگر اضافه شود و… این عده تا همین جا را بلدند و وقتی از آنها درباره‌ی معرفی ظالم، راه‌کار اضافه شدن حقوق و برطرف شدن مشکلات کارگران می‌پرسی در چشمان‌شان خطای ۴۰۴ می‌بینی و دیگر قادر به ادامه‌ی گفتگو نیستند.

اما نوع دوم افرادی هستند که احتمال می‌دهیم در جایی شبیه به هاگوارتز تحصیل کرده باشند. آنها همواره در طول مسئولیت‌شان در تلاشند با چوبی جادویی و البته ناپیدا، در حالی که یک سری ورد می‌خوانند مشکلات را کلاً محو کنند.

این افراد همیشه فکر می‌کنند وردهای‌شان موفقیت‌آمیز بوده و مشکلات محو شده‌اند، پس اعلام میکنند ما اصلاً مشکلی نداریم، همه چیز خوب است، مثلاً می‌گویند اصلاً کلاس بدون معلم وجود ندارد، یا اصلاً تورم بالا نداریم، گرانی کجا بود و از این قبیل حرف‌ها. اما مشکل این‌جاست که وردشان اثر نکرده است.

ما در حالی که فیس تو فیس با مشکلات نشسته‌ایم و با چشمان بازبه هم زل زده‌ایم، می‌شنویم که مشکل اصلاً وجود ندارد؛ و ما همان‌طور خیره به هم سعی می‌کنیم تعجب کنیم و شگفت‌زده شویم. البته مشکل، کمی عصبانی می‌شود و چند تا بد و بیراه می‌گوید، حق هم دارد، وقتی وجودش انکار می‌شود، نمی‌تواند عکس‌العملی نشان ندهد. ما سعی می‌کنیم امیدوارش کنیم و از مسئولان نوع اول می‌گوییم.

همان‌ها که حداقل او را به رسمیت می‌شناسند. به مشکل امید می‌دهیم که قرار نیست هیچ‌وقت اتفاقی برایش بیفتد، مسئولانی وجود دارند که او را درست و حسابی و با تمام جزئیات می‌بینند، البته نیاز نیست احساس خطر کند، آنها او را می‌بینند، برایش دست تکان می‌دهند و از کنارش می‌گذرند.

اصلاً قرار نیست از بین برود، یا حتی خش بهش بیفتد. او می‌تواند با آرامش و راحتی خیال در کنارمان زندگی کند و هر روز صبح توی چشمان‌مان زل بزند.

می‎تواند خیالش راحت باشد هنوز مسئولی وجود ندارد، که برخوردی از نوع سوم انجام دهد؛ کسی که بداند بعد از مرحله‌ی «اعلام صادقانه» چه باید کرد؟