زنگ خطر نقدینگی برای بزرگترین فولادساز منطقه
زینب غضنفری
شرکت فولاد مبارکه اصفهان به عنوان بزرگترین شرکت فولادساز در غرب آسیا از جمله شرکت‌هایی است که نگاه بسیاری از سرمایه گذاران و سهامداران را به خود معطوف کرده است و عملکرد این شرکت بر روند کلیت بازار سرمایه کشور نیز اثرگذار است.
به گزارش عصر اقتصاد، این میزان اثرگذاری و بزرگی عملیات در حال انجام در کارخانه‌های گروه فولاد مبارکه نشان از جایگاه مهم و اساسی آن در اقتصاد کشور و حتی رفاه اجتماعی مردم منطقه دارد.
نیم نگاهی به صورت‌های مالی منتشر شده بیاندازیم به خوبی متوجه بزرگی این شرکت می‌شویم؛ در سال مالی منتهی به اسفند ۱۴۰۳ بیش از ۲،۷۶۳ هزار و ۵۵۶ میلیارد ریال درآمد فروش در حساب‌های شرکت نشسته که در مقایسه با سال ۱۴۰۲ رشد ۱۵ درصدی را به معرض نمایش می‌گذارد.
در این سال مبلغ سود خالص محقق شده شرکت فولاد مبارکه اصفهان بالغ بر ۹۹۶ هزار و ۴۹۴ میلیارد ریال بود که روند صعودی نسبت به سال قبل از آن نشان می‌دهد.
بزرگی رقم‌های درج شده در صورت‌های مالی، دل سهامداران و سرمایه گذاران را قرص می‌کند و به همین جهت است که مجامع عمومی شرکت فولاد مبارکه همواره با استقبال بسیاری روبرو می‌شود و مورد توجه اهالی بازار قرار دارد.
رشد ۱۵ درصدی درآمد فولاد مبارکه در سال ۱۴۰۳، ادامه این روند منوط به حفظ نقدینگی و تامین سرمایه برای اجرای پروژه‌های کلیدی مانند نورد گرم ۲ و نیروگاه سیکل ترکیبی است
یکی از چالش‌های مدیریت شرکت فولاد مبارکه تامین نقدینگی و سرمایه در گردش جهت اجرای عملیات جاری شرکت و پیشبرد طرح‌های توسعه و پروژه‌های جدید در بخش‌های مختلف است.
همان گونه که در گزارش‌های منتشر شده مطرح شده، چندین پروژه و طرح بزرگ و کوچک همچون خط تولید نورد گرم ۲ و نیروگاه سیکل ترکیبی تعریف و به اجرا درآمده که در برآوردهای اولیه حاکی از نیاز به سرمایه ریالی ۳۷ هزار و ۲۶۰ میلیارد ریالی و ارزی ۹۰ میلیون یورویی است.
بنابراین، به سرانجام رساندن این پروژه‌ها که هر کدام به نحوی برای ادامه حیات شرکت و حفظ بازار و مشتریان داخلی و خارجی حائز اهمیت است، نیاز به نقدینگی دارد.
صنعت فولاد کشور با کمبود شدید انرژی مواجه است و نیاز است که هر چه سریع‌تر نیروگاه سیکل ترکیبی و خورشیدی راه اندازی و وارد مدار شود. شرکت برای جذب مشتریان جدید و گسترش بازارها و افزایش توان جوابگویی به تقاضا نیاز به راه اندازی خطوط جدید و بهینه سازی خطوط تولید کنونی دارد.
در چنین شرایطی که گروه فولاد مبارکه نیاز به نقدینگی قابل توجهی دارد، سهامداران و سرمایه گذاران در مجامع عمومی عادی سالیانه اقدام به تقسیم سود بالا می‌کنند که این اقدام مخاطرات و ریسک‌های قابل توجهی را به همراه دارد.
در صورتی که همچنان سیاست تقسیم سود بالا از سوی سهامداران دنبال شود، دیری نخواهد پایید که شرکت فولاد مبارکه اصفهان نیز به سرنوشت شرکت‌هایی همچون ذوب آهن اصفهان و ایران خودرو و سایپا تبدیل می‌شود.
بر کمتر کسی پوشیده است که خودروسازان بزرگ کشور در گرداب هزینه‌های مالی گرفتارند و علاوه بر مشکلات ناشی از قیمت گذاری دستوری، بخش قابل توجهی از درآمدهای خود را به پای هزینه مالی ناشی از تسهیلات دریافتی می‌سوزانند.
خروج پول از شرکت به شکل سود تقسیمی، ضمن آن که ادامه روند اجرا و راه اندازی پروژه‌ها مختل می‌شود و مطابق زمان‌بندی‌ها پیش نمی‌رود، سبب روی آوردن شرکت به تامین مالی بیش از اندازه از نظام بانکی می‌شود.
میزان تسهیلات دریافتی از بانک‌ها در ابتدای سال ۱۴۰۳ حدود ۳۲۸ هزار میلیارد ریال بود که شرکت جهت تامین سرمایه در گردش ناچار به اخذ مجدد تسهیلات شد و این رقم در پایان سال به ۵۲۴ هزار میلیارد ریال افزایش یافت.
در حال حاضر نیز بالغ بر ۱۳۰ هزار میلیارد ریال هزینه مالی در صورت مالی این فولادساز نشسته که رقم سنگینی به شمار می‌رود و به نوعی می‌توان گفت شرکت دیگر تاب آوری چندانی در تامین مالی ندارد و می‌بایست از درگاه‌های کم هزینه نسبت به تامین سرمایه و نقدینگی مورد نیاز خود اقدام کند. یکی از این درگاه‌ها و اقدامات این است که تقسیم سود در مجمع به شکل حداقلی باشد تا نقدینگی درون شرکت باقی بماند.
این نکته را باید مدنظر داشت که نفع تقسیم سود حداقلی در نهایت از طریق بازدهی که پروژه‌ها ایجاد می‌کنند به جیب سهامداران باز می‌گردد و بدین شکل سرمایه گذاران آینده شرکت و تداوم کسب بازدهی خود را تضمین می‌کنند و قطعا سرمایه گذاران حرفه‌ای به دنبال منابع زودگذر نیستند و نگاه بلندمدت دارند. در واقع نباید آینده اقتصادی یک شرکت و جامعه را فدای کسب منفعت زودگذر کرد.
بنابراین، در شرایط کنونی کشور و اقتصاد لازم و ضروری است که تقسیم سود در میزان حداقلی انجام گیرد تا شرکت‌ها بتوانند در شرایط سنگین تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی و بین المللی، عملیات جاری و طرح‌های توسعه را پیش ببرند وگرنه با عقب ماندن از سایر رقبا و از دست دادن بازارها و خاموشی چرخ تولید، دود آن به چشم تمام سهامداران خواهد رفت.
