مدیریت منابع انسانی در شرایط غیر انسانی
راضیه حسینی
محمود صادقی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب: «کل مملکت تعطیل شده، علتش را هم درست نمی‌گویند؛ شبکه خبر سیما با تیتر «ناتوانی مقامات آمریکا در مهار آتش‌سوزی کالیفرنیا» در حال مصاحبه با کارشناسان مسائل آمریکاست.»
در این‌که مقامات آمریکایی کلاً ناتوانند، اصلاً شکی نیست، معلوم است اگر مقامات ایرانی با چنین مشکلی مواجه می‌شدند به طرفه‌العینی مسئله را مرتفع می‌کردند. مگر آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس یادتان نیست، چقدر سریع و بدون مشکل حل شد، یا سیل لرستان، زلزله در مناطق مختلف و… اصلاً چرا راه دور برویم، همین مشکل آلودگی هوا، طوری مدیریت شد که زندگی مردم به هیچ وجه مختل نشود و همگی، حتی کودکان، در بالاترین شاخص آلودگی هم، به زندگی و تحصیل و کار ادامه دهند. به این می‌گویند مدیریت درست منابع انسانی در غیرانسانی‌ترین حالت ممکن!
اگر مقامات ایرانی به جای آمریکایی‌ها بودند نه دستور تخلیه می‌داند و نه این‌قدر شلوغش می‌کردند، نهایتاً شبکۀ خبر اعلام می‌کرد: «دمای هوا در کالیفرنیا کمی بالا رفته و بوی دود می‌آید. کارشناسان احتمال می‌دهند آتش کوچکی جایی روشن شده و یک نفر یادش رفته است خاموشش کند… و اما ادامۀ خبرها، چاقی بلای جان مردم کشورهای توسعه‌یافته، جدیدترین خبرها نشان می‌دهد کشورهای پیشرفته شاخص کیفیت زندگی بسیار پایینی دارند و خیلی بدبختند، آنها هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوند در آینه یک هیکل چاق بدقواره می‌بینند و از زندگی ناامید می‌شوند، این در حالی است که مردم ما هر روز به خورشید سلام می‌کنند و آن‌قدر با او احساس نزدیکی می‌کنند که عن‌قریب است در گرمای آن ذوب شوند!»
اگر مقامات آمریکایی کمی روی فیلترینگ فضای مجازی کار می‌کردند الان ویدئوهای آتش‌سوزی این‌قدر دست‌به‌دست نمی‌شد و مدیریت‌شان زیر سؤال نمی‌رفت. می‌توانستند باقدرت پشت تریبون بیایند و بگویند: «همه چیز تحت کنترل است. آتش خیلی وقت است که مهار شده و در تلاشیم تا به‌سرعت طی یک سال آینده دو میلیون واحد مسکونی برای حادثه‌دیده‌ها بسازیم و همین‌طور تمام خسارت وارد شده را هم جبران کنیم.»
البته الان هم خیلی دیر نشده است. می‌توانید بگویید همۀ این فیلم‌ها را هوش مصنوعی ساخته است و اصلاً هیچ خبری نیست. بعد هم سعی کنید خیلی جواب کسی را ندهید. مسئول که مدام توضیح نمی‌دهد. از مسئولان ما یاد بگیرید. یک‌هو مملکت را تعطیل می‌کنند و به کسی هم چیزی نمی‌گویند. ما هم یک‌هو سورپرایز می‌شویم و نمی‌دانیم برای رفتگان کدام مسئول ختم صلوات بگیریم.
از اول هم می‌دانستیم مسئولان آمریکایی هیچ‌وقت مملکت‌داری یاد نمی‌گیرند. همیشه همه چیز را بی‌خودی بزرگ می‌کنند!
