ناتوانی نظام آموزشی از تامین نیازهای جامعه
محمدتقی کرمی/استاد دانشگاه
دانشگاه یا حوزه علمیه نسل فعلی باید با زندگی مرتبط باشند.حوزههای علمیه خواهران، دانشگاه دولتی، دانشگاه آزاد یا دانشگاه آکسفورد اگر بخواهند پویا باشند، باید بتوانند به نیاز افراد پاسخ دهند.
حوزههای خواهران به دانشگاه نظر بیشتری در مقایسه با نگاه به حوزه علمیه برادران دارد؛ به معنایی بنیاد حوزه علمیه خواهران تقلید یا اسکنی از دانشگاه است.
چالش های به نوعی مرگ نظام آموزش رسمی است و نشانههای آن را می توان در خالی بودن صندلی دانشگاهها دید که ۳۵ درصد داوطلبان کنکور امسال برای دانشگاه ثبت نام نکردهاند و حدود ۳۰ درصد کسانی که در کنکور شرکت کردهاند انتخاب رشته نکردهاند و در این بین هستند افرادی که ثبت نام نکردهاند و یا دوره را به پایان نمیبرند که این علائم نشان دهنده اعتذار آموزش رسمی است.
انصراف این فرد که الان موقع چیدن میوه و ثمره محصول تحصیل خود است نشان میدهد که امید در به دست آوردن مدرک تحصیلی تا اینجا تنزل پیدا کرده است.
منزلت مهندسی یا دکتری دست رفته است. دولتها از نظام آموزش رسمی دل بریدهاند چون نیاز این دولتها را تأمین نمیکند؛ بنابراین پشت نظام آموزشی به وسیله دولت خالی میشود.
نظام آموزش رسمی را بیربط با جامعه است و حرکت نظام آموزشی نیاز جامعه را تأمین نمیکند، برخی میگویند اصل نظام آموزش رسمی در حال مرگ است، چه برسد به فرع آن که برای مثال حوزه علمیه خواهران باشد.
توصیف مرگ برای این وضعیت شاید درست نباشد؛ باید بگوییم که در حال عوض شدن نسل است؛ دانشگاه نسل فعلی باید با زندگی مرتبط باشد، حوزه علمیه یا دانشگاهی که به نیاز مخاطب نگاه میکند.
نظام آموزشی جدید سیال است و در فضای مجازی هر فرد آموزشهایی را به دیگران میدهد که باید فکر کنیم که از این جنگل وحشی چطور عبور کنیم و دیگران را به سلامت عبور دهیم.
مخاطب از این به بعد از ما مدرک نمیخواهد؛ جریان اصلی مخاطبان ما آموزههای دینی میخواهند که ما با کاربست آموزههای دینی ثمره آن کاربست را در زندگی شخصی خود ببینیم؛ این نظام یک نظام تعاملی است؛ یعنی اگر حوزههای علمیه خواهران، دانشگاه دولتی، دانشگاه آزاد یا دانشگاه آکسفورد بخواهد پویا باشد باید بتواند به نیاز افراد پاسخ دهد.
کسانی که میخواهند در آموزش غیر رسمی فعالیت کنند، در قدم اول باید این ساز و کار و فضا را بشناسند؛ امروزه یک کانال تلگرامی یا صفحه اینستاگرامی، برای خود یک دانشگاه است.
رقبای گفتمانی ما زودتر از ما این فضای مجازی را شناختهاند و امیدواریم که حوزههای علمیه در کنار آموزش رسمی خود به نظام غیررسمی توجه کنند.