همستر خودت را پیدا کن

راضیه حسینی

یعنی ۷۴ درصد از جمعیت جوانان کشور یا درس می‌خوانند، یا به دنبال شغلند و درصدی هم هم‌زمان در دو جبهه فعالیت می‌کنند. درصدی که مشغول به تحصیلند هنوز اندک امیدی به آینده دارند و فکر می‌کنند بالاخره با مدرکی که دارند می‌توانند شغل مناسبی پیدا کنند.

آنها معمولاً تلاش می‌کنند برای رفت‌وآمد از هر وسیله‌ای جز تاکسی‌های اینترنتی استفاده کنند. حتی شده پیاده می‌روند ولی با سوارشدن در اسنپی که راننده‌اش دکتری مکانیک دارد، امید خود را ناامید نمی‌کنند.

اما از این دسته، تعدادی هستند که اصلاً نیازی به فکر دربارۀ آینده ندارند. آنها صرفاً به این خاطر درس می‌خوانند که رزومۀ زندگی‌شان در قسمت مدرک تحصیلی خالی نباشد. شغل و درآمد این افراد شاید حتی پیش از تولد، تأمین شده و پدر با ژن برتر، همه چیز را فراهم کرده است.

ژن خوب را کنار می‌گذاریم، با درصد مشغولان به تحصیل هم کاری نداریم. می‌رسیم به جماعت جویای شغل. این افراد در ابتدا وارد فاز انکار می‌شوند و قبول نمی‌کنند شغل مرتبط با رشته‌شان وجود ندارد. بعد وارد مرحلۀ پذیرش می‌شوند، اما هنوز امید دارند شاید روزی برسد که از شرکتی تماس بگیرند و با استخدام آنها موافقت کنند.

پس از مدتی، تنها آرزویشان داشتن فقط یک شغل می‌شود. حتی شده بی‌ربط‌ترین شغل دنیا. این مرحله زمانی است که اتفاقاً فرد مورد نظر تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند با تاکسی اینترنتی رفت‌وآمد کند. او با حسرت به راننده نگاه می‌کند و در دلش می‌گوید: «یعنی می‌شه یه روزی منم یه پراید مدل ۸۲ بگیرم و راننده اسنپ بشم؟»

و اما ۲۶ درصدی که از ابتدا در خبر آمده بودند وقتی این وضع را می‌بینند سعی می‌کنند نه درس بخوانند و بی‌خود امیدوار بشوند، نه دنبال شغل بروند و زندگی‌شان در آرزوی داشتن یک کار خلاصه شود.

این افراد سعی می‌کنند اصلاً به چیز خاصی فکر نکنند و خود را به روزگار بسپرند. اگر خواستید تعداد کثیری از این جوانان را یک‌جا پیدا کنید می‌توانید به کانال‌های همستر سری بزنید. همان‌ها که رکوردها را شکسته بودند و اسم‌شان در صدر فهرست‌ها بود جزو همین ۲۶ درصدند. آنها نه دنبال تحصیلند و نه شغل، می‌خواهند بالاخره یک روز همستر خودشان را پیدا کنند و پول‌دار شوند!