مهرداد حاجی زاده فلاح/ مشاور ارشد مبارزه با پولشویی
فوتبال به لطف محبوبیت بی پایان خود، به یک قدرت اقتصادی جهانی تبدیل شده است و مبالغ هنگفتی از پول را از طریق نقل و انتقال بازیکنان، حمایت های مالی و معاملات پخش پخش می کند. با این حال، جایی که جریان پول وجود دارد، امکان فعالیت های غیرقانونی وجود دارد.
افراد و نهادهای متعددی با هوشمندی از چارچوب مالی گسترده این ورزش برای مشروعیت بخشیدن به دستاوردهای غیرقانونی خود استفاده کرده اند و پول غیرقانونی را غیرقابل تشخیص از دارایی های به دست آمده قانونی تبدیل کرده اند.
پولشویی در فوتبال شامل تکنیک های پیچیده ای برای پنهان کردن منبع پولی است که به طور غیرقانونی به دست آمده است. یک رویکرد معمولی دستکاری در نقل و انتقالات بازیکنان است. با افزایش قیمتی که برای یک بازیکن در حین نقل و انتقالات پرداخت می شود، مجرمان می توانند پول غیرقانونی خود را مشروع جلوه دهند.
آنها وجوه کثیف خود را مخفیانه وارد انتقال می کنند و یک سابقه مالی به ظاهر قانونی ایجاد می کنند. پول اضافی که بیش از ارزش واقعی بازیکن پرداخت میشود، از طریق مسیرهای پیچیده به مجرمان بازگردانده میشود و عملاً پول را میشوید و در عین حال آن را مانند یک معامله فوتبالی مناسب جلوه میدهد.
قراردادهای حمایتی همچنین یک مسیر مخفی برای پولشویی ارائه می دهد. مجرمان ممکن است شرکتها یا واسطههای جعلی ایجاد کنند که به عنوان حامی مالی برای باشگاهها یا رویدادهای فوتبال ظاهر میشوند. سپس این اسپانسرهای جعلی پول های کثیف خود را به سیستم قانونی فوتبال می ریزند و ردیابی منبع پول را برای مقامات سخت می کنند. این معاملات مرز بین حمایت مالی واقعی و پولشویی را محو می کند و این ورزش را در معرض خطر فریب مالی قرار می دهد. درک این تکنیک ها برای محافظت از شهرت و یکپارچگی پخش فوتبال ضروری است.
چرا فوتبال به ویژه در برابر پولشویی آسیب پذیر است؟
آسیب پذیری فوتبال در برابر پولشویی و فعالیت های مالی غیرقانونی یک نگرانی مبرم است.
یکی از ناامیدی های قابل توجه عدم شفافیت در مورد پرونده ها مانند فرار مالیاتی مربوط به امضای بازیکنان و حقوق تصویر است که فضایی را برای حدس و گمان باقی می گذارد. علاوه بر این، خطر تصاحب باشگاههای فوتبال توسط افرادی با شخصیتهای مشکوک و پیشینههای مالی بازتابی از ترس دیرینه هواداران است. پیوند ریشه ای باشگاه های فوتبال در جوامع محلی آنها را به ویژه در معرض استثمار قرار می دهد، زیرا می توانند به وسیله ای برای پولشویی تبدیل شوند.
جایگاه ارزشمند فوتبال در جوامع محلی، همراه با پیچیدگیهای مالی آن، همچنان آن را به زمینهای مناسب برای فعالیتهای مالی غیرقانونی تبدیل میکند که نیازمند نظارت و اقدام هوشیارانه است.
ارتباطات تقلبی باشگاه های فوتبال
ارتباطات تقلبی به جنبه های مختلف فوتبال از جمله بازیکنان، هواداران، مسئولان باشگاه و حتی ذینفعان خارجی گسترش می یابد. در بسیاری از موارد، میل به نفع شخصی، همراه با فقدان کنترل های قوی ضد تقلب ، محیطی را برای فعالیت های متقلبانه ایجاد کرده است.
رسوایی های معروف پولشویی فوتبال:
در سال ۲۰۱۵، فیفا، نهاد بین المللی حاکم بر فوتبال، پس از کیفرخواست چند تن از مدیران ارشد فیفا توسط وزارت دادگستری ایالات متحده، درگیر یک رسوایی فساد شد. این رسوایی در نهایت منجر به سقوط دو تن از قدرتمندترین چهره های فوتبال، سپ بلاتر، رئیس فیفا و میشل پلاتینی، رئیس یوفا شد که هر دو از سوی کمیته اخلاق فیفا به مدت هشت سال از هرگونه فعالیت مرتبط با فوتبال محروم شدند.
مجری قانون سوئیس، بنا به درخواست ایالات متحده ، یورش گسترده ای را در هتلی مجلل در زوریخ انجام داد که منجر به دستگیری هفت تن از مدیران فیفا شد. این عملیات نقطه اوج یک تحقیق کامل FBI بود که به مدت سه سال معاملات فیفا را بررسی می کرد. بعداً در دسامبر همان سال، ۱۶ مقام دیگر با اتهاماتی مواجه شدند. این اتهامات شامل اشکال مختلف فعالیت های کلاهبرداری، از جمله اتهامات رشوه و پولشویی به مبلغ بیش از ۲۰۰ میلیون دلار بود.
رسوایی فیفا پیامدهای عمیقی برای سازمان مسئول نظارت بر فوتبال بین المللی داشت. شک و تردیدهای قابل توجهی را در مورد شفافیت و صداقت عملیات فیفا، از جمله روند اهدای مسابقات جام جهانی، انتخاب رئیس آن و مدیریت امور مالی، به ویژه مواردی که برای بهبود زیرساخت های فوتبال در کشورهای عضو کمتر برخوردار اختصاص داده شده است، ایجاد کرد. در نهایت، این رسوایی باعث انتقال بزرگ رهبری در فیفا شد و بحث های اساسی در مورد لزوم اصلاحات و باز بودن در جامعه جهانی فوتبال را برانگیخت.
فوتبال به شدت از جنایات مالی رنج می برد. به عنوان مثال، اگر از طریق معاملات بازیکن پولشویی شود، ارزش رقابتی واقعی بازیکنان را پنهان می کند. به عبارت دیگر، بازیکنان با استعداد کمتر می توانند دستمزد اضافه دریافت کنند. علاوه بر این، اگر به یک باشگاه پول نقد تزریق شود، آنها انگیزه ای برای توسعه ندارند، زیرا آنها از قبل “سود” دارند.
یکی دیگر از پیامدهای ویرانگر تعیین بازی است که در آن نتایج بازیها از قبل تعیین میشوند تا پول کثیف را از طریق فعالیت شرطبندی منتقل کنند. همانطور که یوروپل گزارش میکند، گروههای جنایت سازمانیافته میتوانند باشگاههای فوتبال را برای استفاده به عنوان ابزار پولشویی در مقیاس بزرگ از طریق تبانی بازیها خریداری کنند.
در صورت اثبات، این فعالیت می تواند اعتبار یک باشگاه را از بین ببرد. همچنین می تواند اعتماد طرفدارانی را که روی مسابقات شرط بندی می کنند، تضعیف کند.
درآمد سالانه مجرمانه جهانی از تبانی بازی های مرتبط با شرط بندی سالانه ۱۲۰ میلیون یورو تخمین زده می شود.
سازمان های بین المللی برای مقابله با پولشویی در فوتبال چه اقداماتی انجام می دهند؟
اتحادیه های فوتبال اروپا
یوفا یک سیستم تشخیص تقلب در سراسر اروپا را اجرا میکند که مسابقات داخلی و مسابقات جامهای ملی همه ۵۳ انجمن ملی وابسته به یوفا را برای الگوهای شرطبندی نامنظم نظارت میکند.
اتحادیه های فوتبال محلی
برخی از اتحادیه های فوتبال به مسائل پولشویی توجه زیادی دارند. به عنوان مثال، اتحادیه فوتبال انگلیس راهنمایی گسترده ای برای باشگاه های فوتبال به نام “قانون پول شویی و درآمدهای حاصل از جرم” دارد.
گروه ویژه اقدام مالی (FATF) تعدادی توصیه به این انجمن ها دارد، از جمله ایجاد آموزش کارکنان در مورد قوانین پولشویی و انتصاب یک مسئول گزارش دهنده پولشویی در داخل.
این قلب مدیریت فوتبال جهانی است و مسئولیت ویژه ای برای حفظ یکپارچگی و شهرت فوتبال در سراسر جهان دارد.
متأسفانه، هیئت حاکمه بین المللی فوتبال نیز به دلیل فساد و مسائل پولشویی مشهور است.
سال ۲۰۱۵ با پرمخاطب ترین رسوایی فیفا تا کنون مشخص شد ، زمانی که وزارت دادگستری ایالات متحده یک کیفرخواست ۴۷ فقره ای را منتشر کرد که ۱۴ چهره فوتبال جهان از جمله مقامات فیفا را متهم به سرقت، رشوه، پولشویی و کلاهبرداری به بیش از ۱۵۰ میلیون دلار کرد.