سرمایه‌گذاری سعودی‌ها در بخش موتورهای گرمایشی گروه «رنو»

ترجمه: محمود نواب مطلب

گروه خودروسازی«رنو» تولیدات خودر ابه به دو بخش اساسی برقی به نام «آمپِر» و گرمایشی به نام «هُورس» تقسیم کرده‌ است.

در بخش گرمایشی با خودروسازچینی«جیلی» فعالیت می‌کند و بزودی آرامکو غول‌نفتی جهان ازعربستان نیزبه آنها پیوسته و اساس کارشان استفاده از سوخت های مصنوعی خواهد بود.

چندماهی دراین زمینه شایعاتی منتشرشده بود. نهایتا گروه خودورسازی رنو با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد شریک سومی درشرکت «هورس» به پیوند رنو-نیسان درتولید موتورهای گرمایشی ملحق خواهدشد وآن جزآرامکوی عربستان اولین تولید کننده نفت جهان نیست.

شرکت «هورس» درحال حاضر با مشارکت ۵۰ درصدی رنوی فرانسه و ۵۰ درصدی جیلی چین مشغول تولید موتورهای گرمایشی، برقی و جعبه‌دنده است. شرکت آرامکو درزمینه مهارت خود یعنی تولید سوخت های مصنوعی با این شرکت همکاری می‌کند.

از میزان مشارکت آرامکو درگروه جدید اطلاعی در دست نیست اما بنا به‌گفته رنو این میزان از سهم آن و شریک چینی‌اش کمتر خواهد بود.

در نوامبر گذشته (آبان۱۴۰۱) گروه«رنو» اصلاحات داخلی خود را در شیوه مدیریت و گردش‌کار با هدف بازسازی و افزایش ارزش خود کامل کرد. ازجمله این تغییرات تصمیم خودروساز فرانسوی برتقسیم تولیدات به دوبخش برقی و گرمایشی بود.

دربخش برقی گروه«آمپِر» به فناوری برقی و توسعه تولید خودروهای برقی خواهد پرداخت تا به هدف تولید۱۰۰درصد برقی خودرو درسال ۲۰۳۰ (۱۴۰۹) در اروپا دست‌یابد.

ازسوی دیگر بنابه گفته «رنو» ازآنجاکه درسال۲۰۴۰ (۱۴۱۹) نیمی‌از خودروها هنوزبا موتورهای گرمایشی کارمی‌کنند گروه «هورس» به تولید اینگونه موتورها می‌پردازد.

بدین ترتیب رنو و جیلی امیدوارند به رهبران تولید پیشرانه در جهان ازجمله موتورهای گرمایشی، جعبه دنده و لوازم کلاچ تبدیل شوند. شرکت نیسان که درژانویه (دی) به این پیوند ملحق شده، نخستین مشتری این تولیدات است.

گروه«هورس» قصد دارد دراین مسیر از سوخت های مصنوعی استفاده کند. حوزه‌ای که برای کشورهای اروپایی چندان آشکار نیست.

گرچه ممنوعیت فروش خودروهای‌نو با موتورهای گرمایشی از سال ۲۰۳۵ئ (۱۴۱۴) دراروپا به تصویب رسیده، اما بنا برآنست تا در سال ۲۰۲۶(۱۴۰۴) متون آن دوباره بازنگری شوند. دراین زمان دو موضوع جدید دوباره مورد بحث قرار خواهند گرفت.

خودروهای دوگانه سوز برقی-بنزینی قابل شارژ واستفاده از سوخت های مصنوعی. درجنگ دوم جهانی نازی ها به دلیل محاصره متفقین و مواجهه با کمبود نفت درسطح گسترده‌ای از سوخت‌مصنوعی استفاده می‌کردند.

سوخت های مصنوعی از بازسازی منواکسید کربن، دی اکسید کربن و هیدروژن پس‌از چندواکنش شیمیایی حاصل می‌شوند.

نکته مهم درتولید این سوخت آنست که گازکربنیک وهیدروژن استفاده شده درآن باید حاصل انرژیهای تجدیدپذیر باشند تا درمسیر انرژیهای پاک قرار گیرند.

کمیسیون اروپا به‌دلیل آنکه این فناوری به سرمایه‌گذاری های فراوانی درحوزه تحقیقات نیازدارد درمورد به بازار رسیدن آن تردید دارد. درمسابقه برای توسعه این سوخت های جدید سازندگان آلمانی لمانیجلوترند.

به‌عنوان مثال شرکت«پورشه» تولید سوخت الکترونیکی را درسال ۲۰۲۲ (۱۴۰۱) آغاز کرده‌است. این سوخت مصنوعی جدید حاصل فرایند الکترولیز آب وهوا برای تولید هیدروژن وسپس ترکیب آن با گازکربنیک به‌عنوان گاز قدرتمند گلخانه‌ایست.

در نهایت این واکنش های شیمیایی منجر به تولید متانول الکترونیکی (CH3OH) که نوعی الکل است می‌شود. الکلی که سپس به بنزین بدون‌سرب تبدیل می‌شود و می‌توان ازآن درهرنوع خودرویی استفاده کرد.

گرچه خیلی دیرشده اما نهایتا «رنو» تصمیم گرفته ازمهارتهای «آرامکو» درتولید این سوخت مصنوعی با فناوریهای جدید بهره‌مند شود. به‌اعتقاد «رنو» آرامکو دراین زمینه پیشرفت های قابل ملاحظه‌ای داشته‌ است.

مزیت بسیار مهم آرامکو توان مالی بسیاربالا برای توسعه این فناوری پیشرفته است. برای شناخت توان مالی این شرکت خوبست بدانید درآمد آن هر دو روز یکبار یک میلیارد دلار است.

منبع: روزنامه تریبیون