آلوده به عادت

راضیه حسینی
مدیر شرکت کنترل کیفیت هوای تهران: «مردم به گردوغبار عادت کنند؛ از سالهای آینده در کشور تداوم خواهد داشت.»
برخی مسئولان دیگر خودشان هم از وعده وعید دادن خسته شدهاند و تصمیم گرفتهاند وارد مرحلۀ «همینی که هست» بشوند. این مرحله مزیتهای ویژهای دارد که به ذکر چند نمونه میپردازیم:
اول اینکه دیگر لازم نیست مسئولان خودشان را بهزحمت بیندازند و آماری از بهبود وضعیت ارائه کنند، یا مدام بگویند مردم تحمل کنید، شرایط قرار است بهتر شود؛ یا از همه سختتر، یک سری پلن و برنامه برای بهترشدن شرایط بچینند. درست است که هیچکدام از این برنامهها هیچگاه عملی نمیشوند، اما باز هم فکرکردن و چیدن یک سری ایدههای فانتزی هم کار سختی است.
دومین مزیت این است که دیگر مطالبهگری وجود نخواهد داشت و مسئولان نیازی نیست در هیچ زمینهای پاسخگو باشند. هر وقت مردم گفتند «این چه وضعی است؟» میتوانند با خیال راحت بگویند: «ما که گفتیم عادت کنید. خودتان نتوانستید» در این مواقع نهتنها مسئولان تقصیری ندارند بلکه، مردم باید بابت اینکه هنوز نتوانستند عادت کنند شرمنده باشند و احساس ناکافی بودن بهشان دست بدهد.
سومین نکته مثبت این است که مردم هم دیگر خیالشان راحت است و میدانند شرایط همین است و قرار نیست بهتر شود. نه عصبانی میشوند و نه امیدوار. تمام قدرت خود را متمرکز میکنند تا عادت کنند. البته در این کار بیتجربه هم نیستند. مواقعی که مسئولان هنوز در مرحلهی وعدهدادن بودند و به این درجه از صداقت نرسیده بودند، مردم خودبهخود و بدون هیچ تلاشی به خیلی چیزها عادت میکردند.
در واقع حتی از این مرحله هم گذشته، و به فراموشی بعد از عادت رسیده بودند. یعنی اصلاً یادشان نمیآمد، قبل از این شرایطی که بهش عادت کرده بودند، چه اوضاعی داشتند.
ما که عادتکردن را یاد گرفتهایم، ولی کاش بعضی از مسئولان هم برای یکبار مسئول بودن را یاد میگرفتند و میدانستند کمی با اعلام وضعیت و سخنرانی فرق دارد!