با انواع سندرومهای مسئولان آشنا شوید (طنز)
راضیه حسینی
مهرعلیزاده: «برخی میگویند جناب آقای رئیسی سندروم پست بیقرار شدید دارند.»
در ادامه با چند نوع از سندرومهای دیگر مسئولان آشنا شوید:
سندروم زبان بیقرار
این سندروم انواع مختلفی دارد و در هر مسئول متفاوت است. یکی نمیتواند جلوی زبانش را بگیرد و صبح تا شب وعده و وعید میدهد. بعضی دیگر هم نمیتوانند حتی یک کلمه راست بگویند و زبانشان باز نمیشود، مگر به دروغ (البته این نوع اصلاً و ابداً در مملکت ما پیدا نمیشود و مال اجنبیهاست.)
برخی دیگر هم زبانشان جز به مدح و تعریف مسئول بالادستی نمیچرخد. این نوع، معروف به سندروم زبان پاچهخوار بیقرار است. آنقدر زبان به تعریف و تمجید میچرخانند که بالاخره پست و سمت دلخواهشان را میگیرند و بعد دچار سندروم زبان خاموش میشوند. آنان بیخودی زبانشان را به زحمت نمیاندازند تا جوابگوی مردم باشند و تا زمانیکه نیازمند پستی بالاتر نباشند از آن استفاده نمیکنند.
در مقابل سندرومهای بیقراری که شامل مواردی مثل کاندیدای بیقرار (نامزد ریاست جمهوری که بیخیال کاندید شدن نمیشود)، رئیس بیقرار و… میشود، سندرومهایی در مسئولان وجود دارد که از قرار و سکون بیش از حد خبر میدهد. اجازه بدهید با ذکر چند مثال توضیح بدهیم.
سندروم چسبندگی حاد به صندلی
برخی مسئولان که دچار این مشکل میشوند به هیچ عنوان حاضر به ترک صندلی ریاست خود نیستند. در واقع، آنقدر سفت و سخت به صندلی چسبیدهاند که بعد از اتمام دوره ریاستشان با کاردک هم نمیشود جدایشان کرد و راهی نمیماند جز رئیس شدن در ادارهای دیگر و گرفتن پست ریاست در آنجا. برخی مواقع این چسبندگی آنقدر زیاد است که مسئول مربوط بعد از فوت هم انتظار دارد با همان صندلی پشت میزی در بهشت بنشیند و به ریاست ادامه دهد.
سندروم ترس از استعفا
شاید به نوعی بتوان نام فوبیای ترس از استعفا را هم رویش گذاشت. برخی از مسئولان به محض شنیدن نام استعفا دچار حمله عصبی شدید میشوند، فشارشان بالا میرود، ضربان قلبشان تند میشود و اگر ادامه داشته باشد حتی ممکن است به سکته کامل قلبی یا مغزی هم برسد. تنها راه درمان هم رفع خطر استعفاست. به محض اینکه متوجه شوند دیگر این خطر تهدیدشان نمیکند قلب و نبض و روانشان دوباره به حالت اولیه باز میگردد.
البته لازم به ذکر است که شکر خدا بسیاری از این سندرومها اصلاً به کشور ما وارد نشدهاند و مسئولان ما همگی بیسندروم و فوبیا مشغول خدمت به مردم و مملکت هستند.