هوش مصنوعی، خلاقیت دانش آموزان آینده

مژگان رودساز، تحلیلگر مدیریت

خلاقیت به عنوان یک مهارت ضروری در طیف گسترده ای از دامنه ها در نظر گرفته می شود.

شواهد نشان می دهد که آموزش خلاقیت مزیت فردی، اقتصادی و اجتماعی را به همراه دارد. برای نسل‌های آینده، تأثیرگذاری موفقیت به‌گونه‌ای بستگی دارد که روبات‌ها و هوش مصنوعی هم نتوانند.

تقاضا برای متفکران خلاق در “دنیای حرفه ای بزرگسالان ” در حال افزایش است، اما نگرانی هایی در مورد عدم رشد تفکر خلاق در کودکان و دانش آموزان امروزی وجود دارد که منجر به ” شکاف خلاقیت” شده است . بنابراین، در آینده آموزش و خلاقیت باید دارای یک قابلیت باشند.

اگرچه هوش مصنوعی به عنوان یک تهدید در نظر گرفته شده است، اما می تواند کاتالیزوری برای بیان هنری خلاقانه باشد زیرا مفاهیم متعارف خلاقیت و هنر به چالش کشیده می شوند.

بنابراین در این مقاله این سوال را مطرح می کنیم که آیا می توان تفکر خلاق را آموزش داد؟

بسیاری از مطالعات نشان می دهد که به طور کلی، معلمان برای خلاقیت در آموزش ارزش قائل هستند ، آنها احساس می کنند که خلاقیت را می توان توسعه داد و تقویت کرد و تأثیر مثبت آن را بر دانش آموزان خود تشخیص داد. آنها همچنین ویژگی های مثبتی را درک می کنند که خلاقیت می تواند به محیط کلاس کمک کند.

اگرچه بسیاری از معلمان نیاز به خلاقیت در آموزش را درک می کنند، اما آنها همچنین می دانند که محدودیت هایی در دروس خاص خلاقیت وجود دارد، مانند محدودیت زمانی و سختی برنامه درسی.

تحقیقات گذشته نشان داده است که معلمان رفتار خلاقانه را در کلاس درس نامطلوب می‌دانستند ، زیرا ویژگی‌های معمولی کودکان خلاق شامل استقلال، تکانش گری، کنجکاوی و عدم انطباق است ، نگرش‌هایی که می‌توان آنها را مخرب و برای آمادگی امتحان نامطلوب تلقی کرد.

این مبارزه برای تطبیق خلاقیت فقط به کلاس درس محدود نمی شود، بلکه یک مسئله اجتماعی است، همانطور که در این نقل قول از The Art Of Creative Rebellion آمده است :

“ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که افراد بسیار خلاق را به خاطر استقلال ناسازگارانه‌شان مجازات می‌کند. که آموزش حل مسئله را دلسرد و دشوار می کند.”

تصورات غلط زیادی در مورد خلاقیت در داخل و خارج از مدرسه وجود دارد، مانند “بعضی از کودکان خلاق به دنیا می آیند” و اینکه خلاقیت را “نمی توان ارزیابی کرد”، “فقط برای افراد با استعداد است”، یا “نمی توان در میان دیگران آموزش داد” همچنین تردیدهایی وجود دارد که “مترادف با هنر ” است . به طور کلی، از تحقیق به نظر می رسد که مربیان در تدریس موضوعی که کمتر با آن مواجه بوده اند، احساس اطمینان ندارند و احساس می کنند که استرس زا است، و نشان می دهد مسائلی در زمینه آموزش و پاسخگویی وجود دارد که “آموزش و برنامه درسی را هدایت می کند “.

موانع آموزش خلاقیت عبارتند از:

کمبود زمان، کمبود برنامه درسی فشرده، کمبود آموزش، کمبود منابع و آزمون استاندارد

همچنین، به طور کلی، معلمان در مورد عملکرد در آزمون استاندارد پاداش دریافت می کنند. این موضوع نشان می‌دهد وقتی از معلمان خواسته شد تا طیفی از اهداف آموزشی را رتبه‌بندی کنند، «تسلط بر دانش محتوا» و « تفکر خلاق » کمترین اهمیت را داشته است.

محیط‌های کلاس درس سنتی به‌عنوان « مکان‌های پرورش خلاقیت » با فشار بر برنامه درسی و عدم حمایت رهبری ارشد مورد انتقاد قرار گرفته‌اند . مدرسان دانشگاه میگویند که این مسائل به طور سیستماتیک خلاقیت را در کلاس درس از بین می برند .

چگونه محیط های کلاس درس خلاقانه بسازیم؟

برای اثربخشی آموزش خلاقیت، به نظر می رسد باید بر ارزش خلاقیت در اهداف آموزشی تأکید شود. معلمان باید تشویق شوند تا تفکر خلاق را به طور صریح در کنار دانش محتوای سنتی در اولویت قرار دهند و ادغام کنند و ضروری است که در مدارس با پشتیبانی و منابع فراوان، هم از سوی رهبری مدرسه و هم از سوی مؤسسات آموزشی، ارائه شوند.

این بخش شامل دسترسی به مواد، فرصت‌های توسعه حرفه‌ای، و یک محیط مشارکتی است که بیان خلاق را پرورش می‌دهد.