ملیندا گیتس
رئیس بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس
دیوید مالپس
رئیس بانک جهانی
ترجمه: فاطمه موسیزاده
سیاستگذاران همیشه در نظر نمیگیرند که چگونه شوکهای اقتصادی بر زنان و مردان تأثیر متفاوتی میگذارد هنگامیکه رکود اقتصادی سال ۲۰۰۸ اتفاق افتاد ، تعداد کمی از آنها پرسیدند که کمکهای اقتصادی چگونه بر زندگی زنان در مقایسه با مردان تأثیر میگذارد.
این رویکرد برای بحران کووید کارساز نخواهد بود. از آنجا که رهبران با چالش عظیم بازسازی اقتصادی پسا همهگیری روبهرو هستند ، زنان باید در مرکز استراتژیهای این بازسازی قرار بگیرند.
کووید در بسیاری از کشورها ، بیشترین آسیبدیدگی را برای زنان رقم زده است. به عنوان مثال، در آمریکای لاتین، شیوع بیماری بین زنان ۵۰ درصد بیشتر از مردان بوده است.
زنان معمولاً در بخشهای آسیبپذیرتر مانند خردهفروشی، رستوران و مهمانپذیری هتلها اشتغال بیشتری دارند. آنها همچنین اغلب در مشاغل غیررسمی، از دستفروشی در خیابان گرفته تا خیاطی درخانه که فاقد حمایت قانونی از قبیل مرخصی استعلاجی با حقوق یا بیمه بیکاری هستند، مشغولند. بعد از تعطیلی این مشاغل به دلیل شیوع کووید زنان هیچ شبکه حمایتی اجتماعی برای ادامه زندگی در وضع جدید نداشتند.
این در حالی است که زنان میتوانند تأثیر بسیاری در بهبود اقتصادی داشته باشند، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط. به عنوان مثال تحقیقات بانک جهانی نشان میدهد در صورت کاهش نابرابری جنسیتی، تولید ناخالص داخلی سرانه نیجر میتواند بیش از ۲۵ درصد، بیشتر باشد.
دولتها چه کاری میتوانند انجام دهند؟ حداقل از سه جهت این موضوع شایسته توجه بیشتری است:
در ابتدا کشورها میتوانند با مشارکت بخش خصوصی، دیجیتالیکردن سیستمهای شناسایی دولتی، سیستم عاملهای پرداخت و سایر خدمات مهم را تسریع کنند. زنان حاشیهنشین از نظر اقتصادی اغلب برای دولتهایشان نامرئی هستند. این افراد کمتر دارای کارت شناسایی، تلفن همراه یا نام ثبتشده در ثبت احوال هستند.
در حالی که بیش از ۲۰۰ کشور اقدامات حفاظت اجتماعی را در مواجهه با کووید انجام دادهاند، هنوز بسیاری از آنها برای شناسایی و رساندن کمک به کارگران غیررسمی با مشکل مواجهاند که به این معنی است که بسیاری از زنان همچنان مورد بیتوجهی قرار میگیرند.
سیستمهای پیشرفته دیجیتالی میتوانند به شناسایی زنان نیازمند کمک کنند تا بتوانند سریع و ایمن پول نقد دریافت کنند. پرداخت نقدی مستقیم که به زنان در کشورهایی مانند اندونزی، نیجریه و زامبیا انجام میشود، اکنون به میلیونها زن امکان دسترسی امنتر را ارائه داده است.
تجربه هند فواید این حق را بیشتر مشخص میکند. سال گذشته، دولت توانست کمک هزینههای پرداختی همهگیری را بهسرعت به بیش از ۲۰۰ میلیون زن نیازمند منتقل کند، زیرا این زنان حساب بانکی خود را داشتند. دولتها میتوانند با فراهم ساختن امکان دسترسی به اینترنت، تلفن همراه و ایجاد مهارتهای دیجیتالی، از تقسیم عادلانه فرصتهای اقتصادی اطمینان به دست آورند.
دوم ، دولتها میتوانند موانع ورود کامل زنان در اقتصاد را از بین ببرند ، چه به عنوان کارآفرین و چه به عنوان کارمند. در اقتصادهایی که شدیدترین میزان همهگیری را داشتند، میزان تعطیل شدن شرکتهای تحت مالکیت زنان ۱۰ درصد بیشتر از مردان بود. تعجبآور نیست؛ بیشتر مشاغل متعلق به زنان تمایل به کوچکتر شدن دارند؛ مشاغل انحصاری یا شرکتهای کوچک غیر رسمی با کمتر از پنج کارمند.
بستن شکافهای جنسیتی در کارآفرینی به کاهش فقر، ایجاد شغل، رشد و نوآوری کمک میکند. بنابراین دولتها با در نظر گرفتن خطوط اعتباری و سایر اشکال مالی برای مشاغل تحت مالکیت زنان و با ایجاد بسترهای تجارت الکترونیکی میتوانند بازارها را تقویت کنند.
کارمندان نیز به چندین شکل حمایت نیاز دارند. در برخی کشورها، این ممکن است به معنای ایمنسازی حمل و نقل عمومی برای زنان باشد تا آنها بدون ترس از آزار و اذیت بتوانند به کار خود ادامه دهند. در جای دیگر، قوانین و مقررات باید بازبینی شود تا از تبعیض علیه زنان در نیروی کار جلوگیری شود.
در نهایت دولتها باید متعهد شوند که حداقل از طریق آموزش دوره متوسطه، آموزش قوی برای دختران را تضمین میکنند. حتی قبل از همهگیری، دنیا با بحران یادگیری روبهرو بود: بیش از نیمی از کودکان ۱۰ ساله در مدارس کشورهای کمدرآمد و متوسط نمیتوانند یک متن اساسی را بخوانند و کامل درک کنند.
همهگیری اوضاع را بدترکرده است. در سطح جهان، بیش از ۸۰۰ میلیون دانشآموز محروم از تحصیل هستند و بسیاری از دانشآموزان ضعیف، به ویژه در مناطق روستایی، به یادگیری از راه دور دسترسی ندارند. در جنوب صحرای آفریقا، حدود ۴۵ درصد از کودکان در زمان تعطیلی مدارس به طور کامل از سیستم آموزشی محروم شدهاند.
دختران با چالشهای دیگری برای یادگیری از راه دور مواجهاند. به عنوان مثال، اگر فقط یک تلفن در هر خانوار وجود داشته باشد، به احتمال زیاد پسران بیشتر از دختران از آن استفاده میکنند.
آموزش و پرورش کلید فرصتهای شغلی آینده و توانایی زنان برای داشتن قدرت و نفوذ در زندگی خود است.
با بازگشت دانشآموزان به مدرسه، کشورها باید اطمینان حاصل کنند که دختران و پسران دوباره با روند یادگیری صحیح به تحصیل ادامه میدهند. این امر مستلزم سرمایهگذاری در طرحهای ترکیبی است که یادگیری از راه دور و غیرحضوری را مخلوط میکند؛ و این درحالی است که بر مهارتهای بنیادی، اجتماعی و عاطفی متمرکز است و به این وسیله به کودکان کمک میکند تا این روند را جبران کنند.
درست است بیشتر این اقدامات به سرمایهگذاری قابل توجهی نیاز دارند. در زمانی که افزایش بدهی یک نگرانی عمده است، بهترین راه برای بازپرداخت بدهی این است که اقتصاد سریعتر رشد کند و خانوادههای بیشتری از فقر در امان بمانند.
با اخذ سیاستهای صحیح، کشورها میتوانند قویتر و به طور گستردهتری از نو خود را بسازند؛ آنها باید زنان را به عنوان سازندگان اصلی یک دنیای قویتر پس از کووید در نظر بگیرند.
منبع: بلومبرگ