جوگیرها به ورزشگاه نمی‌روند (طنز)
راضیه حسینی
فعال اصولگرا درمورد حضور زنان در ورزشگاه‌ها: «عده‌ای از زنان ظرفیت اخلاقی کافی برای رفتن به محیط‌های هیجانی را ندارند.»
حق با شماست. ما زن‌ها خیلی زود جوگیر می‌شویم. نه‌تنها در ورزشگاه، بلکه هرجای دیگری که کمی هیجان بهمان منتقل شود دچار از خود بی‌خود شدگی می‌شویم.
مثلاً اگر به جای شما، نماینده مجلس بودیم و یک‌هو یکی از مسئولان بلندپاییه اروپایی وارد می‌شد، همگی دچار بی‌ظرفیتی اخلاقی می‌شدیم و برای عکس گرفتن با این آقای متشخص روی سر و کول یکدیگر سوار می‌شدیم.
یا وقتی به عنوان مسئول، خارج از کشور می‌رفتیم و چندتا مقام خارجی می‌دیدیم باز دچار هیجان‌زدگی می‌شدیم و یادمان می‌رفت گو به انگلیسی می‌شود برو یا بیا.
در رانندگی هم مشکل داریم. به محض این‌که عصبانی و هیجا‌زده می‌شویم قفل فرمان را درمی‌آوریم و به سمت راننده مقصر حمله می‌کنیم. تازه روی‌مان به دیوار کلی هم از الفاظ رکیک استفاده می‌کنیم. کاش از مردان سرزمین‌مان یاد می‌گرفتیم و کظم غیظ می‌کردیم. ولی دست خودمان نیست. زود هیجانی می‌شویم.
حالا این‌ها که چیز مهمی نیست. مهم در ورزشگاه‌هاست که خدا می‌داند با بی‌ظرفیتی چه مشکلاتی به وجود خواهیم آورد.
ممکن است صندلی‌هایی که مردان همیشه بعد از پایان بازی با اسپری براق کننده تمیزش می‌کنند از جا دربیاوریم و به هوا پرتاب کنیم.
به داورانی که مردان از گل نازک‌تر بهشان نمی‌گویند حرف بدی بزنیم.
حتی از این‌ها هم بدتر ممکن است روی‌مان به دیوار بلند شویم و تشویق ایسلندی کنیم. شیپور در دهان بگذاریم، صدایش را دربیاوریم. حتی شاید این‌قدر بی‌ظرفیت شویم که خوش‌حالی بعد از گل انجام دهیم و سوت بلبلی بزنیم.
واقعاً حق با شماست ما خیلی بی‌ظرفیتیم. شاید بهتر باشد اول چند دوره کلاس‌های کنترل هیجان و ظرفیت‌شناسی در محضر شما اساتید بگذارنیم وبعد اگر صلاح دانستید آرام آرام وارد ورزشگاه‌ها شویم. به این صورت که ابتدا پشت درهای ورزشگاه بنشینیم و با یک دستگاه اعصاب‌سنج کار کنیم.
اگر توانستیم بدون خطا مراحلش را بگذرانیم و بوقش درنیاید، اجازه پیدا کنیم به آن طرف در برویم.
لطفاً همین دلایل منطقی و اصولی را برای مسئولان فیفا هم اعلام کنید. حتماً ترتیب اثر اساسی خواهند داد.
