عالمی دیگر بباید ساخت
راضیه حسینی
«بررسی‌ها نشان می‌دهد که در سال ۸۹ میانگین زمان انتظار برای خرید یک خودروی ارزان قیمت مانند پراید، با تخصیص تمام حقوق پایه،۲۵ ماه بوده و حال آن که در سال جاری این رقم برای خودروی ساینا به بیش از ۴ سال رسیده است.
یعنی «خودرو اولی‌ها» اگر تمام حقوق خود را برای خرید خودرو پس‌انداز کنند، آن هم با فرض رشد برابر قیمت خودرو و دستمزد، با گذشت بیش از چهار سال می‌توانند این محصول ارزان بازار را خریداری کنند.»
البته اگر با مدت‌زمان خانه‌دارشدن، که بالای صدسال است، مقایسه کنیم، می‌توانیم خوش‌حال باشیم که این یکی لااقل دست‌یافتنی‌تر از قبلی است! به این‌که در اروپا این زمان به ۸ ماه و در آمریکا به ۵ ماه می‌رسد اصلاً توجه نکنید. مطمئن باشید وقتی خودرویی راحت و آسان دست‌یافتنی باشد هیچ جذابیتی برای صاحبش نخواهد داشت. باید مثل ما سال‌ها صبر کنند، شب‌ها خواب خرید خودرو ببینند، در آرزوی خرید یک ماشین ارزان، بینی خود را به شیشه‌های نمایشگاه خودرو بچسبانند، تا با خرید آن فکر کنند دنیا به نام‌شان خورده است و سر از پا نشناسند.
البته ما هم دیگر زیادی شورش را درآورده‌ایم. این‌طور که مدام به سال‌های انتظار اضافه می‌شود فکر می‌کنیم دیگر بعضی آرزوها در این دنیا محقق نمی‌شود. به قول حضرت حافظ «عالمی دیگر بباید ساخت وزنو آدمی.» بعید نیست مسئولان به‌زودی اعلام کنند: «زمان انتظار برای خانه‌دارشدن دیگر از بازۀ زمانی این دنیا عبور کرده است، امیدواریم در دنیایی دیگر بتوانید صاحب‌خانه شوید.»
یا ما با همین مسئولان باید آن‌قدر به عقب می‌رفتیم که به زمان حضرت نوح می‌رسیدیم و عمر مردم آن زمان را داشتیم، یا روزگار حضرت نوح باید آن‌قدر به جلو کشیده می‌شد که صاف می‌افتاد وسط زمان ما و می‌توانستیم عمرمان را طوری کش بدهیم که خانه و ماشین‌دار شویم.
البته اگر مردمان آن روزگار وضعیت ما را می‌دیدند همگی احتمالاً در سن ۹۰ سالگی جوان‌مرگ می‌شدند و از غصه دق می‌کردند. عدهّ باقیمانده هم یا بر اثر تنفس هوای آلوده، یا تصادف با خودروی ناایمن جان به جان‌آفرین تسلیم می‌کردند.
کاش لااقل حضرت حافظ طرز تهیۀ عالم و آدمی دیگر را جایی می‌نوشت. ما که هر چه گشتیم دکمۀ رفرش روزگار را جای پیدا نکردیم!
