لاتاری بی جایزه ایران خودرو
راضیه حسینی
«ثبت‌نام مرحله جدید فروش ایران‌خودرو به پایان رسید و در این دوره، حدود ۶ میلیون و ۵۰ هزار نفر برای خرید ۷۳ هزار خودرو ثبت‌نام کردند که رکورد جدیدی است. رقابتی که شانس هر متقاضی را به حدود ۱. درصد کاهش داده است.»
هر جای دنیا درباره‌ی واژه‌های شانس، قرعه‌کشی و برنده‌شدن صحبت کنید، انتظار دارند در ادامه جایزه‌اش چیزی مثل خودرویی لوکس و رایگان، یک واحد آپارتمان، شمش طلا یا هر چیز باارزش دیگری باشد، مخصوصاً وقتی متوجه می‌شوند این قرعه‌کشی رکورد زده و هر فرد کمی بیشتر از یک درصد شانس برنده‌شدن دارد؛ اما اتفاق غافلگیرکننده، برای هر جای جهان، غیر از خودمان، این است که افراد برنده، تنها لایق خرید از ایران‌خودرو می‌شوند و می‌توانند خودروی موردنظر خود را بخرند! به عبارت بهتر این تکنیک ایران خودور بیشتر شبیه لاتاری بدون جایزه است.
افراد در اقصی‌نقاط جهان بعد از فهمیدن این موضوع می‌گویند، حتماً خودرویی خاص و تک است که نمونه و مشابهی ندارد. حتماً دارندگان این خودرو جزو اولین‌ها در جهان می‌شوند و همه با دست نشان‌شان می‌دهند.
این حرف تا یک جایی صحت دارد. تا آن‌جایی که خودرو واقعاً خاص است. در واقع از نظر ایمنی، زیبایی، ظرافت و نوآوری در جهان تقریباً رودست ندارد، البته در زمینه‌ی نداشتن این موارد! این‌که همه با دست نشان می‌دهند هم گاهی صدق می‌کند، همان موقع که وسط اتوبان جوش می‌آورد، یا در برخورد با یک مانع فرضی، کاپوت جلو و صندوق‌عقب با هم ادغام می‌شوند.
اما مردم در اقصی‌نقاط جهان نمی‌دانند ایرانی‌ها برای به‌دست‌آوردن همین خودرو چقدر باید زحمت بکشند، چند ماه کار کنند و بعضی هرچقدر هم کار کنند اصلاً نمی‌توانند به داشتن خودرو فکر کنند. آن‌ها نمی‌دانند تفاوت قیمت کارخانه و بازار یعنی چه؟ نمی‌دانند داشتن یک گزینه برای انتخاب و تغییر همان انتخاب با زور خودروساز چه حس و حالی دارد، و از همه مهم‌تر، تابه‌حال با جذابیت‌های ثبت‌نام در ایران‌خودرو و سایر شرکت های خودرو سازی ایران مواجه نشده‌اند.
این‌که تا آخرین لحظه نه خود خریدار و نه فروشنده نمی‌دانند قرار است چه چیزی تحویل بدهند و چه چیزی تحویل بگیرند!
آن‌ها نمی‌دانند در این گوشه‌ی دنیا داشتن یک خودروی معمولی با چهار چرخ و حتی بدون ایربگ، برای خیلی‌ها آرزوست.
