خجالت نکش
رحیمی، وزیر پیشنهادی دادگستری: «از حقوق پایین کارمندان خجالت میکشم/ قضات تازهکار به اندازۀ کرایۀ منزلشان دریافتی ندارند.»
راضیه حسینی
از شما چه پنهان، کارمندان هم از حقوق خود خجالت میکشند و با شما تفاهم دارند. اصلاً مسئولانی که اینقدر با مردم تفاهم داشته باشند را جز در ایران کجا میتوان یافت؟ در کنار ما خجالت میکشند، نگران و ناراحت میشوند، و حتی گاهی برایمان بیخواب هم میشوند!
مسئولان کشورهای دیگر نهایت کاری که برای مردمشان انجام میدهند استعفاست، درصورتیکه مسئولان ما هرگز به تنها گذاشتن مردم فکر نمیکنند، آنها همیشه در کنار ما میمانند. در غمها و شادیها، در دارایی و نداری، همیشه هستند. درست است که شاید کاری ازدستشان برنیاید اما میتوانند سنگ صبورمان باشند.
مسئولان عزیز، لطفاً خجالت نکشید. ما را شرمنده نکنید. اصلاً شما چه تقصیری دارید؟ ما مردم بیعرضه هستیم و نمیتوانیم درستوحسابی پول دربیاوریم. ما توانایی راضیکردن شما را نداریم.
کارمندان و کارگران هنوز درست یاد نگرفتهاند از ۲۴ ساعت شبانهروز بهدرستی استفاده کنند، برخی از آنها چهار پنج ساعت را به بطالت میگذرانند و میخوابند! اگر یاد بگیرند از آن چند ساعت هم استفادۀ درست کنند و به شیفت سوم یا چهارم کار اختصاص دهند، حتماً حقوق بهتری دریافت میکنند و مسئولان هم دیگر خجالت نمیکشند. میتوانند با خیال راحت و لبخندی گشاد پشت میز ریاست بنشینند و به خودشان افتخار کنند.
میتوانند نفس عمیقی از سر آسودگی بکشند و مصممتر برای ادامۀ مسئولیت تلاش کنند. دولتها بیایند و بروند، ولی برخی مسئولان همواره بمانند، چون دیگر دلیلی برای خجالت وجود ندارد.
ما مردم عادی قول میدهیم بیشتر تلاش کنیم تا مسئولان کمتر خجالت بکشند. قول میدهیم محتویات کیف پولمان را مشخص نکنیم. سوراخ جیبمان را وصله بزنیم. پیامک حساب بانکیمان را محرمانه نگه داریم و به هیچکس نگوییم هیچچیز در بساط نداریم. قول میدهیم صبح به صبح چند تا کشیدۀ آبدار به صورتمان بزنیم و کاملاً سرخ شده به جامعه پا بگذاریم. قول میدهیم لبخند را هم فراموش نکنیم.