خوبه که شما هم بیدارید
رئیسی: «هدف دشمن القای یأس و ناامیدی است؛ دولت مصمم است با امیدآفرینی در جامعه، با این حربه مقابله کند.»
راضیه حسینی
شیوههای امیدآفرینی در جامعه: «توجه ویژه به تغذیهی مردم»
وقتی شخص رئیس جمهور پیگیر وضعیت نهار خوردن مردم شود، شاید به ظاهر امری ساده و پیش پا افتاده باشد، اما تأثیرات بسیار عمیقی بر اذهان مردم خواهد گذاشت.
مردم متوجه میشوند مسئولان چقدر به فکرشان هستند و آنها را فراموش نکردهاند. اجازه بدهید با ذکر مثالی کاملاً موضوع را روشن کنیم. همگی ما قطعاً به خاطر داریم که در کودکی وقتی دست و پایمان به جایی اصابت میکرد مادر ازمان میپرسید «چی شد عزیزم؟ بوف شدی؟» و ما میگفتیم «آره» و او میگفت «بذار بوسش کنم خوب بشه» بعد از بوسهی مادر، ما کاملاً احساس بهبودی میکردیم، حتی اگر محل زخم مثل قسمت ترکیدگی لوله در حال پاشیدن خون به اطراف بود. این همان حس روحی مثبت است.
پرسیدن «ناهار خوردید؟» مثل بوسهی مادربر گونهی کودک، آرامش، امید و انرژی را به مردم منتقل میکند. آمار نشان میدهد پس از پرسیدن این سؤال توسط رئیس جمهور، پنجاه درصد نقشهی دشمنان یکهو دود شد و به هوا رفت. البته هنوز نمیدانیم تا کجا رفت.
«همراهی با بیخوابیهای مردم»
همین که یک رئیس جمهور تلاش کند شبها نخوابد تا درد مردم بیخواب را درک کند، کمر توطئههای دشمن را برای ناامیدی میشکند و پنجاه درصد باقی را هم حل میکند. مردم با دیدن چشمهای پفکردهی هر مسئول، خونی دوباره به رگهای خشکشدهشان سرازیر میشود و جان میگیرند. وقتی میبینند آنها هم درد شببیداری را درک کردهاند تمام غصههایشان فراموش میشود.
شبها وقتی تا بوق سگ مشغول کارند به این فکر میکنند که مسئولان هم الان بیدارند، و همین باعث میشود تا خود صبح با لبخند و امید کار کنند. وقی سر ماه حقوق میگیرند و کل پول کفاف اجارهخانه را نمیدهد، به هیچ وجه ناراحت نمیشوند، با خود میگویند «عیب نداره، عوضش امشب هم مسئولا بیدارن.»
شبهایی که زیر نور ماه و ستارگان، کنار اثاثیهای که در کوچه ریخته شده به آسمان نگاه میکنند، نفس عمیقی میکشند و میگویند: «خوبه که شما هم بیدارید.»