مرحله «دیگه هیچی ازش بعید نیستِ» کرونا (طنز)
راضیه حسینی
پگاه ابراهیمی ویشکی، پزشک عمومی: «برخی بیماران کرونایی پس از بازگشت حس بویایی، بوهایی مانند بوی خاک، بوی عرق، بوی لجن، بوی بنزین و یا برخی بوی تخم مرغ را حس می کنند که سبب کاهش اشتها نیز می‌شود.»
ویروس کرونا به مرحله «دیگه هیچی ازش بعید نیست» رسیده است.
این مرحله می‌تواند عجیب‌ترین حالت‌های ممکن یا غیرممکن را شامل شود.
مثلاً ممکن است چهار روز دیگر خبر برسد که: «از عوارض این بیماری شنیدن صداهای عجیب و غریب است. برخی بیماران پس از بهبود، از شنیدن صداهایی شکایت می‌کنند، مانند: « برو ماسک اون یارو رو از صورتش بردار»، «فاصله کمه، برو نزدیک‌تر» «اخ هوا رو ببین جون می‌ده واسه سفر شمال» و…
یا در خبری دیگر بی‌اختیاری دست، از عوارض کرونا عنوان شود.
مثلاً فردی (اصلاً منظورمان آقای نماینده مجلس نیست) یک‌هو به صورت شخصی سیلی بزند و بعد کلاً یادش برود که این کار را کرده است، دچار بی‌اختیاری زبان شود و بگوید: «من نبودم، دستم بود، تقصیر کرونا بود.»
یا این‌که کلاً بزند زیر همه چیز و بگوید، من تو اون ساعت اصلاً اون‌جا نبودم. اونی که دیدید یکی دیگه بود. اون شب که می‌گید، شب نبود. هیچ شبی مثل اون شب نبود و…
کشف عارضه‌های جدید
در خبری تازه، گویا آقای «جعفر سپهریان» رئیس آموزش و پرورش منطقه طارم سفلی، متوجه حساسیتی جدید در دانش‌آموزی روستایی شدند.
ایشان متوجه شد که این پسربچه، همین‌طور یک‌هو، بی‌علت دچار کبودی بسیار وسیع در نواحی دست و پا شده. گویا معلم به جهت تنبیه، دست و پای این بچه را لمسی بسیار بسیار مختصر کرد ولی یک‌هو در کمال تعجب دید که بچه مثل بادمجان بنفش شده.
آقای رئیس هم اعلام کرد که «بزرگش نکنید، پوست بچه زیادی حساس بود.»
بد نیست پزشکان روی این مسأله هم تحقیقاتی به عمل آورند، شاید از عوارض کرونا باشد.
عوارض کرونا احتمالاً بسیار بیشتر از این حرف‌هاست و ما هنوز خبر نداریم.
کافی است نگاهی به دور و بر بیندازیم و متوجه عارضه‌های جدیدتری هم بشویم.
