لطفاً به گیرنده‌های خود دست نزنید (طنز)
راضیه حسینی
«نمایندگان تصمیم صبح امروز خود در جلسه غیرعلنی را در جلسه علنی پس گرفتند. به این ترتیب، تصمیم قبلی پابرجا ماند: طرح جنجالی به صحن علنی نمی‌آید؛ در کمیسیون مشترک بررسی و مستقیما به شورای نگهبان ارسال می‌شود.»
هیچ اتفاقی نیفتاده، لطفاً به گیرنده‌های خودتان دست نزنید، فقط یک خوددرگیری مجلسی بود که خدا را شکر حل شد.
در واقع نمایندگان در جلسه غیرعلنی تصمیم گرفتند، طرح صیانت، به صحن علنی بیاید و بعد در جلسه علنی تصمیم گرفتند این طرح، غیرعلنی و درگوشه‌ای دنج بررسی شود. امکان دارد هفته بعد، جلسه‌ای غیرعلنی، برای غیرعلنی ماندن طرح و بعد دوباره جلسه‌ای علنی، برای تصویب نظر جلسه غیرعلنی برگزار شود. در نهایت یکی از نمایندگان اعلام می‌کند: «این طرح با برگزاری شصت‌وپنج جلسه علنی و غیرعلنی و بعد از هزاروپانصدوهشتادوپنج ساعت فکر، به تصویب رسید. شما در هیچ‌کشور دیگری نمی‌توانید نمایندگانی پیدا کنید که این‌قدر برای یک طرح وقت بگذارند. ما در این مورد سرآمد کشورهای دیگر هستیم. همین حالا از چند کشور اروپایی تقاضا برای آموزش داریم. آنها از ما خواستند، چند نیروی متخصص در زمینه جلسات علنی و غیرعلنی به کشورشان بفرستیم.»
اینجاست که اهمیت اینترنت ملی خودش را نشان می‌دهد. اگر اینترت ملی شود، هیچ‌کس نمی‌تواند حتی یک خبر کذب پیدا کند و همه ادعاها درست از آب درمی‌آید. شاید تا چندوقت دیگر ثروتمندترین کشور جهان شویم، یا شاخص خوشبختی‌مان از همه کشورها جلو بزند. شاید ارزش ریال‌مان چندبرابر دلار شود. سرسبزترین و پرآب‌ترین کشوردنیا شویم و…
در واقع این طرح صیانت خیلی هم بد نیست. از قدیم گفته‌اند«بی‌خبری، خوش‌خبری»؛ مثل حالا که مجلس در بی‌خبری خوشی به سر می‌برد. بیرون از صحن علنی و غیرعلنی، مردم دارند می‌میرند، دربه در دنبال دارو و واکسن می‌گردند، توی صف‌های پشت در داروخانه‌ها، مراکز واکسیناسیون و بیمارستان‌ها عمرشان تلف و گاهی تمام می‌شود، ولی نمایندگان مشغول بازی صیانت هستند.
آقای مجلس، پرستارها کم‌آورده‌اند، مردم کم آورده‌اند، ایران کم آورده است، ولی شما هنوز نگران صیانت از فضای مجازی هستید. اینجا مردم کاملاً حقیقی دارند می‌میرند، طرحی برای صیانت از زندگی ندارید؟
