کاهش آمار تولد به یک مشکل سیاسی برای پکن تبدیل شده است

مترجم: الهه حسینی

نیویورک تایمز نوشت: روند کاهش میزان زاد و ولد در چین به رغم تلاش های دولت به یک بحران جمعیتی و چالشی برای اقتصاد کشور تبدیل شده است.

این روزنامه آمریکایی در گزارشی به قلم استیون لی مایرز و الکساندرا استیونسون نوشت: چین روز دوشنبه اعلام کرد نرخ زاد و ولد در این کشور در سال ۲۰۲۱ برای پنجمین سال متوالی کاهش یافت، که در نتیجه پر جمعیت ترین کشور جهان به نقطه ای نزدیک می شود که جمعیت آن شروع به کاهش خواهد کرد و بحران جمعیتی تسریع خواهد شد که می تواند اقتصاد و حتی ثبات سیاسی کشور را تضعیف کند.

کاهش نرخ زاد و ولد به همراه افزایش امید به زندگی که در چهار دهه گذشته با تحول اقتصادی چین همراه بوده است, بدین معنا است که تعداد افرادی که در سن کار هستند نسبت به تعداد فزاینده افراد مسن رو به کاهش است. این مسئله می تواند منجر به کمبود نیروی کار شود و در نتیجه به رشد اقتصادی لطمه می زند و موجب کاهش درآمد مالیاتی مورد نیاز برای حمایت از جامعه سالخورده خواهد شد.

این اوضاع مشکلات سیاسی بزرگی را برای پکن که با مشکلات اقتصادی نیز مواجه است، ایجاد می کند. چین روز دوشنبه علاوه بر این اطلاعات جمعیتی، گزارش داد رشد جمعیت در سه ماهه آخر سال ۲۰۲۱ چهار درصد کاهش داشت.

حزب کمونیست حاکم بر چین با کاهش سختگیری در مورد سیاست “تک فرزندی” خود گام هایی برای مقابله با کاهش میزان زاد و ولد برداشته و ابتدا در سال ۲۰۱۶ اجازه داشتن دو فرزند و از سال گذشته اجازه داشتن تا سه فرزند را داده است. چین همچنین مشوق هایی را برای خانواده های جوان در نظر گرفته است.

اما هیچکدام نتوانسته اند این واقعیت را تغییر دهند که تعداد فزاینده ای از زنان چینی بچه نمی خواهند.

بر اساس گزارش اداره ملی آمار چین در روز دوشنبه، تعداد زاد و ولد در چین در سال ۲۰۲۱ به ۱۰ میلیون و ۶۰۰ هزار مورد رسید در حالی که این رقم یک سال قبل از آن ۱۲ میلیون مورد بود.

بر اساس همین گزارش، تعداد کسانی که در سال ۲۰۲۱ جان خود را از دست دادند ۱۰ میلیون و یکصد هزار نفر بود که به تعداد زاد و ولد نزدیک بود.
سایر جوامع ثروتمند نیز کاهش جمعیت مشابهی را تجربه می کنند، اما بسیاری از کارشناسان بر این عقیده اند که اوضاع چین حاصل میراث ناخواسته سیاست “تک فرزندی” دولت این کشور بوده است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ به شدت باروری زنان را کنترل می کرد.

گرچه هدف این سیاست کاهش میزان زاد و ولد به منظور کمک به رشد اقتصادی کشور بود، اما یکی از اثرات آن این است که اکنون تعداد کمتری از زنان به سن باروری می رسند. با بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی برای زنان که ازدواج و مادر شدن را به تعویق انداخته اند، دولت نیز محدودیت‌های تنظیم خانواده را کاهش داد. اما بسیاری از آنها اصلا بچه نمی خواهند.

از آنجایی که دهها سال قانون “تک فرزندی” یک رکن سیاست حزب کمونیست چین بود، اکنون پیامدهای آن به یک مشکل سیاسی نیز تبدیل شده است.

منبع: نیویورک تایمز