دنیای ۱۹۸۴

راضیه حسینی

بله. باید تا جایی که می‌شود، و حتی نمی‌شود، اپلیکیشن‌های داخلی را تقویت کرد. تا جایی که دیگر کار از مانیتورینگ پیام‌های ملت بگذرد و  به نشستن یکی از کارمندان پیام‌رسان در هال خانه برسد.

امیدواریم به زودی پیام‌رسان‌های دیگر داخلی هم به «بله» ملحق شوند و رسماً اعلام کنند که در حال رصد پیام‌های مردم هستند.

این‌طوری دیگر خیال‌مان راحت می‌شود که با مسئولان خیلی خودمانی شده‌ایم  و هر حرفی که می‌خواستیم پشت سرشان بزنیم توی روی‌شان گفته‌ایم. اصلاً دیگر سایت دولت الکترونیک و این حرف‌ها لازم نیست. هر کاری داشته باشیم، در گروه‌های خانوادگی و دوستی، وسط چت مهری خانم با شمسی جون، می‌نویسیم.

 البته ار حق نگذریم، باید اعتراف کنیم تصور نمی‌کردیم مسئولان ما این‌قدر تحمل بالایی داشته باشند. فکر کنید، هر روز با پیام‌های پر مهر مردم در پیام‌رسان‌های داخلی مواجه می‌شوند، ولی باز هم اصرار دارند، تعداد این پیام‌ها را بیشتر کنند. باز هم با تمام توان در حال فیلترینگ هستند.

پیشنهاد می‌کنیم مسئولان برای جلوگیری از هدر رفتن وقت و هزینه، کلیه‌ی پیام‌رسان‌های داخلی را تحت عنوان یک نام بیاورند. بعد همه‌‌ی تلاش خود را متمرکز آوردن مردم در این پیام‌رسان کنند.

هرچقدر بتوانند تعداد بیشتری را بیاورند، کلمات جدیدتر و جذاب‌تری یاد خواهند گرفت. اگر این راه هم جوابگو نبود و آن‌طور که باید و شاید متوجه ارادت مردم به خودشان نشدند، پیشنهاد می‌کنیم به صورت فیزیکی وارد عمل شوند. صبح به صبح مأمور آمار را بفرستند دم در خانه‌ها، موبایل‌ها را چک کند و همه‌ی پیام‌ها را بخواند.

اگر باز هم فایده نداشت، پیشنهاد می‌کنیم به سبک کتاب ۱۹۸۴  جرج اورول، وارد همه‌ی زندگی مردم شوید. کاری کنید تلویزیون‌های خانه هم مردم را رصد کنند. همه جاسوس هم شوند.

احتمالاً دنیایی که از آن حرف می‌زنید و می‌گویید همه‌ی کشورهایش فیلترینگ را انجام می‌دهند، چنین جهانی است. در ذهن‌تان ساخته‌اید، ولی هنوز رونمایی نشده است.