وقتی از زمین به آسمان می‌بارد (طنز)
راضیه حسینی
ظاهراً «پس از انصراف جلیلی از نامزدی در انتخابات، ستاد مرکزی تبلیغات ایشان به جمع‌بندی مالی جهت تسویه حساب و پرداخت بدهی اقدام کرد» و بعد از بررسی بیشتر مشخص شده که حدود «۱۵۰ میلیون تومان» بدهی از اشخاص حقیقی ایجاد شده و یاران جلیلی در همین راستا از مردم خواسته‌اند تا با «پرداخت اندک‌اندک این هزینه» یاری‌گر آنها باشند.
قرار بود نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری مشکلات اقتصادی ما را حل کنند. ولی مثل اینکه اوضاع آن‌قدر خراب است که بعضی از ما باید هزینه‌های آنها را پرداخت کنیم و یاری‌گرشان باشیم.
به نظرم بهترین کار در برهه حساس کنونی مخفی شدن است. این‌جور که ما حساب کردیم وقتی یک نامزد انصرافی این‌قدر هزینه کرده، پس سه نامزد باقیمانده که تا آخر راه ایستادند، خیلی بیشتر از این حرف‌ها پول خرج تبلیغات کرده‌اند. تا آنها هم برای پرداخت قرض و قسط و وام‌های‌شان دست به دامن ملت نشده‌اند، سریع صحنه را ترک کنید و به خانه‌های‌تان پناه ببرید. تا اطلاع ثانوی نزدیک موبایل خود نشوید و شماره‌های ناشناس را جواب ندهید.
اگر به شیوه تبلیغات بعضی از ستادهای انتخاباتی نگاه کنید، متوجه می‌شوید که اگر آنها هم درخواست کمک کنند دیگر با اندک‌اندک قضیه جمع نخواهد شد. این عزیزان از هیچ کوششی برای تبلیغ دریغ نکردند و از خواننده تا کِل کِش عروسی را برای جذب مردم استخدام کردند. حالا حساب کنید هزینه این‌همه بریز و بپاش چقدر می‌شود؟
شاید بد نباشد نامزدها از این به بعد برای اینکه قرض بالا نیاورند قبل از اینکه به نفع کسی کنار بکشند، اول با او طی کنند، اگر گفت: «همه هزینه‌هات با من» بعد انصراف بدهند. یا از ابتدا بروند در ستاد همان شخصی فعالیت کنند که قرار است به نفعش کنار بروند. این‌طوری می‌توانند با خیال آسوده و بدون بدهکاری به نتیجه‌ای که می‌خواهند برسند و سرآخر کمک مردمی لازم نشوند.
