«عصراقتصاد» بررسی می کند؛ زلزله همیشه در کمین پایتخت
گروه اجتماعی-شبکه‌های لرزه‌نگاری مرکز لرزه‌نگاری کشوری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در ساعت ۱۰:۲۸:۳۹ صبح روز جمعه ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ زلزله‌ای به بزرگای ۳.۹ در ملارد استان تهران را ثبت کردند.
مختصات این زمین‌لرزه که در عمق ۸ کیلومتری زمین رخ داده، ۳۵.۶۸ درجه عرض جغرافیایی و ۵۰.۹۲ درجه طول جغرافیایی ثبت شده است.
در این منطقه در شبانگاه ۲۹ آذرماه سال ۱۳۹۶ زمین‌لرزه‌ای با شدت ۵.۲ ریشتر رخ داد و استان‌های تهران و البرز را لرزاند؛ ضمن آنکه این رخداد لرزه در استان‌های قم، قزوین، مرکزی و گیلان نیز احساس شد.
در این منطقه، گسل ماهدشت در جنوب کرج و در غرب سامانه گسل شمال تهران کشیده شده که طول تقریبی آن ۱۰۰ کیلومتر است.
نحوه ساخت و ساز در پایتخت ایران، بافت‌های فرسوده فراوان و عدم توجه به مقاوم‌سازی ساختمان‌ها به گونه‌ای است که ایران را با خطرات فراوانی مواجه می‌سازد. احداث کوچه‌هایی با عرض کم و ساخت ساختمان‌های چند طبقه در این کوچه‌های کوچک، خطرات فراوانی را یادآور می‌شود.
۳۰ سال است که اساتید و کارشناسان در این زمینه هشدار می‌دهند، اما عملا در راستای مقاوم‌سازی و مدیریت بحران زمین‌لرزه احتمالی، کاری نشده است.
مهم‌ترین نگرانی همگی ما زلزله احتمالی در تهران است. این تکانه می‌تواند بزرگ‌ترین فاجعه در تاریخ بشریت را ایجاد کند. حتی روند امداد و نجات هم در این شهر با محدودیت‌های بسیاری مواجه است.
این خطری است که هر روز و هر ماه و هر سال ممکن است رخ دهد، اما فکری برای آن نشده است.
برخی از تحلیلگران معتقدند، وقوع یک چنین زمین‌لرزه‌ای تهران را با خطر تلفاتی حول و حوش ۱.۵میلیون تا ۶میلیون نفر رو‌به‌رو کند. برای جلوگیری از یک چنین فاجعه‌ای لازم است از همین امروز اقدامات لازم تدارک دیده شود.
از یک طرف تهران نیازمند اصلاح در روند ساخت و ساز و بیمه ساختمان‌ها است. از سوی دیگر باید از ساخت و ساز در نزدیکی گسل‌ها جلوگیری شود. بدون این پیش‌بینی‌ها همانطور که اشاره کردم، وقوع یک فاجعه در پایتخت ایران نزدیک است.
تجمع جمعیت بالا، تراکم در ساخت و ساز، در هم تنیدگی معابر، کمبود فضاهای ایمن به عنوان جان پناه، خدمات زیر ساختی گسترده و شبکه های در هم پیچیده همه و همه این زنگ خطر را به صدا در می آورد که در صورت وقوع حادثه ای در پایتخت باید کاسه چه کنم در دست گرفت.
