چرخش آشکار صندوق بین‌المللی پول تحت فشار چین

همواره در پی بروز بحران ها در خصوص امور بهداشتی، تأمین موادغذایی و حامل های انرژی دولت ها برای جبران کسری بودجه‌های خود به سراغ کمک های مالی صندوق بین‌المللی پول می‌روند.

این صندوق در اوایل سالهای ۲۰۱۰(۱۳۸۹) به دلیل مدیریت ناکارآمد بدهی‌های دولت‌ها مورد انتقاد و سرزنش قرار گرفته بود. از اینرو کمکهای مالی خود را به سوی کشورهای درخواست کننده سرازیر کرد تا این کشورها به دامان چین نیفتند. کشورهایی از جمله اوکراین، غنا، تونس، مصر، تانزانیا، کامرون، پاکستان و سایر کشورها از این کمکها منتفع شده اند.

در ماههای اخیر نیز به دلیل بروز انواع بحرانها کارشناسان صندوق بین المللی پول درتدارک پرداخت وام‌های مورد نیازکشورها بوده‌اند و تاکنون مبلغ ۲۵۰میلیارد یورو پرداخته‌اند. براساس آمار کارشناسان  این صندوق بیش از نیمی از کشورهای عضو آن یعنی ۹۳ کشور از ۱۹۰ کشور از این صندوق وام گرفته‌اند و میزان وامهای پرداختی آن افزایش چشمگیری داشته‌است.

حضور این صندوق در صحنه اقتصادی به دلیل انتقادهای دودهه گذشته به آن بسیار شگفت‌انگیز شده است. نسخه‌هایی که این صندوق برای احیای بودجه‌های دولتی کشورهای اروپایی حوزه مدیترانه‌ از قبیل یونان، پرتغال و اسپانیا پیچید، پیامدهای ناگواری برای مردم و دولتمردان این کشورها برجای گذاشت.

این صندوق برای کشورهای جنوب نیز یادآور مترسکی بیش نیست. تا جایی که خانم «کریستینا کریشنر» رئیس سابق این صندوق در سال ۲۰۰۷( ۱۳۸۶) وعده داد:« کودکان آرژانتینی دیگر چیزی از صندوق بین‌المللی پول نخواهند دانست.» در حقیقت هیچ کشوری خاطره خوشی از این صندوق ندارد و از ارتباط با آن چندان راضی نیست.

در حقیقت وقتی خزانه دولت ها خالی می‌شود به عنوان آخرین راه حل سراغ این صندوق می‌روند. کشورهای ورشکسته‌ای چون کشورهای جنوب صحرای آفریقا و یا کشورهایی که دچار بحران های بهداشتی چون کرونا و یا افزایش قیمت مواداولیه مورد نیازشان شده‌اند از جمله این کشورها هستند.

منبع: روزنامه تریبیون