زهرا اندرزی
صدای موزیک از فاصله دور به گوش می رسید.قبل از اینکه در بزنم چشمم به لوستر های بزرگی افتاد که اطراف آنجا به چشم می خورد و دو مجسمه ی مانکن در دو طرف در قرار داشتند. آنها شبیه مانکن های معمولی نبودند و انگار نمادی از زیبایی را نمایش می دادند.
بدون معطلی در زدم. صدای تق تق کفش مرا از پشت در با خبر کرد. وقتی در باز شد خانمی خوش برخورد مرا به داخل دعوت کرد ،در همین حین که میخواستم جایی برای نشستن پیدا کنم خودش به سمتی راهنمایی ام کرد، به نظر می رسید از پرسنل آنجاست.
اگر بخواهم آن سالن که در غرب تهران بود را به فضای تشبیه ببرم مانند شرکتی که کارکنان مختلفی دارد و هرکدام در حوزه تخصصی خود مشغول به اراِیه خدمات است و تنها فرق آن این است که خبری از میز گرد نبود و به جایش افرادی بودند که به مشتریان خود خدمات زیبایی معرفی می کردند.
تمرکزم را بیشتر کردم و دیوار های آنجا که از برند های معروف ارایشی برای تزیین استفاده کرده بودند را تماشا کردم.
بعداز کمی مکث توجهم را به سمت کارکنان آنجا بردم.یکی مشغول رنگ کردن موهای دختری جوان و دیگری درباره اینکه مدل ناخن هایش مربعی باشد یا گلدونی نظر میداد.آن یکی ماسک به صورت زده و با مواد شیمیایی سعی در صاف کردن موهای فر خانمی داشت که با لذت در آینه خودش را نگاه می کرد.
نگاهی به ساعت انداختم ،نزدیک ظهر بود و تلفن مرتب زنگ میخورد ،انگار برای زیبا شدن از هم پیشی می گرفتند.عطر خوشی فضا را لبریز کرده بود.
همچنین در یک گوشه خانمی در حالی که یک پایش را روی پای دیگرش انداخته بود کتاب مد آرایشگاه را ورق میزد تا مدلی برای خودش متصور شود.هراز گاهی هم با هم گفت و گو می کردند و می خندیدند.محیط شادی بودو آدم ها از معاشرت با هم لذت می بردند.
نگاهم را از کارآنها برداشتم و اتاق اصلی که صاحب آن سالن آنجا بود را دنبال کردم.بعد از اینکه در زدم خود را آماده ی گفت و گویی پر چالش کرده بودم.
آن خانم که هم خودش آرایشگر بود و صاحب آنجا و متوجه کنجکاوی من شده بود کمی ابروهای کشیده اش را بالا داد و استایل مخصوص خودش، ناخن های کاشته شده، موهای رنگ شده ای که به پوستش می آمد در حالی که پشت میزش نشسته بود با حالت طمانینه مرا به صرف قهوه دعوت کرد.
نتوانستم ذهنم را برای مدت طولانی در فضای انتظار نگه دارم، بنابراین سوال اصلی را اینگونه مطرح کردم که درآمد آرایشگران در زمینه های مختلف چقدر است و چقدر از این فضا سود بدست می آورند؟
ایشان با لبخندی پاسخ داد: درآمد آرایشگران نسبت به منطقه، نوع سالن و تجهیزات متغیر است و ممکن است میلیارد،میلیون و حتی زیر ده میلیون تومان نیز باشد.و چه بسا افراد معروف در این حوزه روزانه درآمد میلیونی دارند.
نکته جالبی که مطرح شد، ایشان بر این عقیده بود که در صنعت زیبایی هنر داشتن به تنهایی کافی نیست و هرچقدر سرمایه و تبلیغات قوی داشته باشیم و به خصوص در فضای مجازی ،استفاده از تکنیک های جدید و اموزش های انلاین بیشتر شود به تبع آن درآمدهم بیشتر می شود و سود این حرفه دو برابر می گردد.
اگر بخواهم به طور کلی نتایج خود را از گفت و گو با صاحب اصلی سالن و پرسنلی که در آنجا کار می کردند در حوزه های مختلف تتو، کراتین، ناخن کار،رنگ و…در قالب ارقام و اقتصاد ارایه کنم.
همچنین فضای سود آوری را به تصویر بکشم باید بگویم آنچه از شنیده ها بدست آوردم حاکی از آن بود که یک ناخن کار در ماه حداقل ۳۰ میلیون درآمد دارد.
یک تتوکار ۷۰ میلیون در ماه وضعیت درآمدش است و این در حالی است که هزینه های مواد آرایشی در ماه ۱۲ میلیون تومان است و خب این مواد به دلیل ماندگاری بالایی که دارند باعث می شوند یک آرایشگر حرفه ای حداقل ۲۰ میلیون سود کند.
بهتر است بگویم استنتاجی که بدست می اورم درباره ارقام متوجه میشوید که این فضا انقدر برای ارایشگران سودآور می باشد که حاضرند هزینه هایی را متقبل شوند و هنرجو بگیرند تا به کارشان رونق دهندمثلا به جای یک ناخن کار ده ناخن کار در سالن خود بیاورند.
به گفته آنها درآمدشان در بعضی حوزه ها مثل تتو حتی از یک پزشک بیشتر است
باید گفت اتفاق نظر کارکنان این حوزه در این که مجبور نیستند مثل یک کارمند در یک ساعت مشخص کار کنند و زمانشان در اخیار خودشان می باشد نیز قابل توجه بود.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت صنعت زیبایی که امروزه گسترش زیادی پیدا کرده و هنرمندان این عرصه حرفی برای گفتن دارندو از برند های معروف آرایشی استفاده می کنند تا افراد را به زیبایی بیشتر ترغیب کنند و این تاثیر را در جامعه مثبت نگه دارند.
در نهایت زیبایی امروزه شبیه افسانه نیست و فقط در چهره خلاصه نمی شود بلکه حتی بدن هم نیاز به زیبایی پیدا کرده است.
آرایش امروزه به نیاز فرد تبدیل شده و شاید بتوان آن را جزیی از روزمرگی خواند .
این پدیده آنقدر نفوذ پیدا کرده که نتیجه استفاده از این فضا دستاوردی است که انسان ها شبیه به هم می شوند و چهره ای مصنوعی که ربطی به طبیعت واقعی شان ندارند را بروز می دهند و همچنین عیب آن از بعد روانی باعث کاهش اعتماد به نفس در افراد شده و آنها خود را بدون این خدمات و محصولات موجودی ناقص می دانند.
از محاسن این رویداد به خصوص برای آرایشگران افزایش درآمد و سود آنهاست و با این شعار زندگی می کنند که هزینه کن زیبایی بخر. حال آنکه مفهوم زیبایی کلیشه ای شده این روز ها و دیگر نمی توان آن را به ذات و درون ربط داد.
زیبایی تار و پودش را از آرایش می گیرد و در نهایت اگر آرایش نباشد هیچ فرد زیبایی روی کره زمین نخواهد بود که این آسیبی است که نمیتوان نادیده اش گرفت.
